Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

pajęczynka


Natuskaa

Rekomendowane odpowiedzi

czasami jestem pająkiem

istotą iście idealną

zbieram snujące się momenty

a z najsilniejszych tkam sieci

tu jedna myśl tam druga

liczę końca nie widać

zresztą gdzie jest koniec

zginęłam w rachunkach

 

przesiaduję na środku

swojego małego ogródka

prostuję osiem nóg

szesnaście kolan prostuję

przymykam osiem oczu

cicho mi jest i ciepło

rozlewa się słoneczko

rozczesuje mnie powietrze

 

dopóki się nie wydarzysz

 

wtedy zwykle spłoszona

chcę uciec w listowia

bo mocniej zadrżała ziemia

bo każda ma myśl szarpnięta

jak pajęczyna na wietrze

porusza się szybciej

nie sposób jej zatrzymać

nie umiem być obojętna

 

tak trudno być człowiekiem

 

14.11.2018

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Odrobiłam zadanie :-) doczytałam o pająkach... i tak jak wcześniej się dziwiłam ilości stawów, to już nie... moja niewiedza była wielka: 
"Pająki mają po osiem nóg, każda o sześciu stawach, razem - 48 kolan.

Ludzie mają dwoje oczu, większość zaś pająków ma dwa rzędy oczu po cztery w każdym - razem osiem oczu...."

 

Fajny i dobry wiersz :-) 

 


 

Edytowane przez poczwarka
błąd (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wcale się nie dziwię, że zgubiłaś się w rachunkach,

liczysz na coś w życiu, a tu lipa. Jeszcze nie teraz, albo nigdy.

Osiem nóg ma szesnaście kolan, pewnie dlatego, że noga pająka ma więcej stawów (nie wiem dokładnie, zgaduję) Osiem oczu, naokoło głowy - czujność.

Mnie się podoba, czytałam z zaciekawieniem.

Trudno być człowiekiem, prawda, czasem to słowo zapisywałabym inaczej

cZŁOwiek

Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dzidzia kim jest nie wiedziala

dopiero co zinkarnowala

i jeszcze mala

i jeszcze wierzy

 w bialy kolniezyk

 

nie jestes zaden pajak, tylko piekno, czucie..

pajak to jest soul jak klucie w bucie

Ty jestes dla nieba, Tobie latac trzeba

ponsd poziom lub poprzeczke tylko..

dorosnij troszeczke..

 

chcesz lepsza bajeczke?

rzuc temat.. razem zrobimy poemat? 

lepiej nie..

pajaki to nie moja filizanka :-)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ciekawa podróż bohatera przez życie, wzbogacana wspomnieniami i refleksjami, jak w życiu każdego z nas. Dwa drobiazgi:  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jeszcze nie spotkałem pijanego, który wyznałby otwarcie, iż jest pijany, a wprost przeciwnie: im bardziej pijany, tym uparciej utrzymuje, że jest trzeźwy.   To chyba jakiś specjalny wagon, gdyż przedział pierwszej klasy miał sześć miejsc do siedzenia, a przedział drugiej klasy osiem miejsc. Obecnie na większości kolei europejskich obydwie klasy mają po sześć miejsc. Ale ogólnie całkiem niezłe.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • ,, Boże, mój Boże,  czemuś mnie opuścił? ,,   niedawno wołaliśmy ,, witaj KRÓLU,,  a dziś ,, na krzyż z nim,,  i ukrzyżowaliśmy Jezusa    po ludzku w bólu żali się ON szuka pociechy u Boga Ojca  zawierza się Mu całkowicie   ,, niech się stanie jak Ty  chcesz, a nie jak Ja chcę…   do końca jest Człowiekiem    umarł jak każdy z nas  to jedyna droga do domu Ojca tam nas oczekuje  idźmy do Niego z ufnością    Jezu ufam Tobie    2022 /2024 andrew  cytaty Ps. 126, Piątek  dzień męki i śmierci Jezusa
    • Wiejskie kościółki Małe, drewniane Duże, murowane Na tych poddaszach wiją gniazda jaskółki   Msze wieczorne, czy te nad ranem Na radość ślubów, na rozpacz pogrzebów Schodzą się ludzie ze wszystkich brzegów W tych ścianach modlitwy zamurowane   Blask wpada nieśmiało przez świetlik Oświetla wiernych oczy I policzki, które czasem łza zmoczy W tych oczach - mętlik   Obok kościółka, mała aleja Tłumy dusz, nie wiadomo skąd Ktoś w ich dusze ma jednak wgląd W tych duszach - nadzieja   Biją głośno kościelne dzwony Ciche łkanie przy pustym grobie Cmentarną ziemię wróbelek dziobie W tej ziemi, z tych łez, wyrosną klony   Wiejskie kościółki Ptakom - schronienie Ludziom - zbawienie Zapewnią te małe przyczółki    
    • życie pozagrobowe pierwsi  wymyślili Egipcjanie    niezwykła obietnica  i odpowiednia administracja  trzyma naród w zaprzęgu  kapłani mogą wydłubywać ludziom oczy  rabować grobowce    wiara jest najważniejsza    na czas budowy domu osadnicy  okopywali się w żywej ziemi  gościnność bezkresnej Wirginii  to ataki Indian chorób i komarów  pierwszy rok decydował o wszystkim    dziś ich prawnuków fentanyl wlecze ulicami  i żywcem wciąga pod ziemię    wiara przyciąga nadzieję    w noc poprzedzającą jej urodziny zostawił na schodach skrzynkę  poćwiartowane ciałko ich syna  to miał być prezent    wiara i nadzieja z czasem rodzą    miłość             
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...