Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Powrót donikąd


Patryk Robacha

Rekomendowane odpowiedzi

Widmowy zawisł sierp srebrzysty,

samotnych istot sputnik niemy.

I słyszę kół jedynie stuk

i smutny czuję szyby chłód.

 

Migocze mrok cienistych plam

pejzażu, który biegnie w dal.

I w okno patrzę zgasłym wzrokiem

jedynym pamięć lżąc wspomnieniem. 

 

(jamb czterostopowy z hiperkataleksą)

Edytowane przez Patryk Robacha (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ładnie. Tylko źeby było jeszcze w rytmie, to Moźe tak:

 

Widmowy zawisł sierp srebrzysty,

samotnych istot sputnik niemy

i kół jedynie słyszę stukot

i chłodnej szyby blask przyjemny.

Albo

i smutek czuję dość przyjemny/ przyziemny, podniebny

:))

Edytowane przez Maria_M (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 4 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...