DROHOBYCZ. RÓWNOGŁOSY

Introdukcja 

"Drohobycz i Drohobycz - 
co ty w ogóle widzisz w tych Żydkach?" 

mamrze z Zaświatów Mama - 

skromna kopistka metryk 
ze Zgrupowania Żegota 

Sekwencje: 

Zapach driady, czyli powietrza 
jest wonią babiego lata, 
albo przekwitłych lip... 
Która to już będzie jesień 
w Pana Schulzowym Drohobyczu? 
* 
Cynamonowe sklepy próchnem się 
świecą, a wtedy wielkogłowi 
przechodnie na ulicach 
z połamanych ekierek zerkają 
pod suknię antylopy z pejczem 
* 
Przypomni sobie młodzieńczy 
listopad swój żar o zmierzchu 
podchmielonym, gdy słońce niby 
pomarańczówka rozświetli, 
naświetli Koheletowe winnice 
* 
Pana B. Schulza Miasto Za- 
czarowane ma głodomora szare 
policzki i jak Irenka - polska 
dziewczynka oczy wydłubane 
przez nieznanych złoczyńców 
* 
Mała ojczyzna Pana Brunona S. 
na tyle duża, że serce zmieści 
w karpackiej nostalgii spoza 
złotozielonego widnokręgu 
powietrza przesyconego naftą 
* 
Skrzenie się słońca w liści 
odcieniach podobnym lusterkom 
z wypolerowanych metali 
Nostalgią tęskni Drohobycz 
odwiecznego Żyda Tułacza 
* 
Ta ciepła drohobycka noc: 
sucha, trzeszcząca pasi- 
konikiem w podcieniach ulic 
"Krokodylopodobnych" 
i ciemnogranatowych smugach 
* 
W Drohobyczu jesień psycho- 
deliczna: bez-państwowo 
polska a staro-zakonnie 
rusińska z nalotem pleśni 
i pentagramem robactwa 
* 
Kirkut betonem zalany, 
pod nim szczątki, nie 
wszystkie męczeńskie. Wielu 
pomarło w pokoju Bożym 
Mesjasza nie doczekawszy