Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Obolała pamięć


Koziorowska

Rekomendowane odpowiedzi

OBOLAŁA PAMIĘĆ

 


Wróciłam z wycieczki na strych
z naręczem lepszych dni
i grubą księgą pod pachą.
Wolumin przypominał muzealny okaz,
był kolekcją dawnych czasów.
Zwróciwszy przeziębione serce ku palenisku,
a duszę porzuciwszy gdzieś w korytarzu,
rozsiadłam się wśród przeszłości.
Otworzyłam album na początku życia,
kiedy wszystko było czarne bądź białe –
ze zdjęcia śmiała się dziewczynka
o mojej twarzy
i krzywych nogach.
Potem nadeszła pora na rodziców
i resztę rodziny…
Kurz kleił się do myśli,
pamięć rozbolała na dobre.
Spęczniała łza spadła z łoskotem
na najstarsze wspomnienie,
kiedy mnie jeszcze nie było.
Babciu, dziadku, mamo, tato – gdzie jesteście,
skoro widzę Was przed sobą
całych, zdrowych i całkiem szczęśliwych?
Rozumiem, to tylko zdjęcie…
Zatrzaskuję klaser dawnych sekund,
nagle ktoś puka…
Biegnę otworzyć…
O, przyszłości, jesteś wreszcie!
Przepraszam, ale zebrało mi się na wspomnienia…
Wybaczysz mi? Nie gniewaj się,
mam już tylko ciebie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ciekawie, ale denerwują okrutnie dwa zwroty. Mianowicie zwróciwszy porzuciwszy. To jakoś sztucznie brzmi w moim odczuciu. 

"Za dużo cukru w cukrze".

Albo inaczej za dużo środków stylistycznych. 

I tak to wypiłem za słodką herbatę ;) pozdrawiam

Edytowane przez Marcin Krzysica (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...