trzymasz dystans

dystansujesz  się od rzeczywistości
zawieszony w odległej obręczy czasu
nie rozumiesz mowy wiatru
ani czynienia niemożliwego
możliwym
jesteś jedynie pytaniem - dlaczego
potencjał jest ulotny
a życie zaczyna się od momentu
dorośnięcia

poddajesz się opiniom
nie oddychasz
wchodzisz w zależność
na granicy jasności i cienia
którą we śnie
zwiedzał umysł

brakuje właściwej odpowiedzi

Witam - żebyś wiedział Wojciechu - często brakuje odpowiedzi.

Mocny wartościowy wiersz.

                                                                                                                                Pozd.

Dziękuję Waldku, że tak odebrałeś ten wiersz. Pozdrawiam

Dziękuje za głos. Pozdrawiam