Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Truchło


czarna wdowa12

Rekomendowane odpowiedzi

Przypomnij sobie mój jedyny, 

jak bez sił w twoje ramiona opadłam.

W ciemną otchłań zapomnienia przepadłam. 

Trzymałeś wiernie swoją poległą boginię. 

Włosy z twarzy jej odgarniałeś, 

by żółcią nie zostały zbrukane. 

Dotykałeś ciała obrzmiałego w bezwstyd.

Oto ja-twa najpiękniejsza królowa, 

Leżałam w swym królestwie- gnoju i potu. 

Musnąłeś delikatnie me czoło 

I nagle odsunęła się kotara mego zapomnienia. 

Ujrzałam twoją twarz- dobrą i delikatną, 

A potem lustro rzuciło mi wymowne spojrzenie

i ujrzałam truchło wyniszczone.

Edytowane przez czarna wdowa12 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jakkolwiek lubię turpistyczne, ostre erotyki,

tak nad tym bym trochę popracowała.

 

Wg mnie niepotrzebnie starasz się tu o rymy,

miejscami pozbyłabym się też niektórych słów,

bo mącą płynność czytania i czynią wiersz przegadanym,

gdzieniegdzie pokusiłabym się też o zmianę szyku zdania.

Ale to moje postrzeganie Twojego tekstu, uczyń z tym,

co uznasz za stosowne.

Treść wiersza mimo wszystko uważam za godną uwagi.

 

Pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...