List do Jesieni

W końcu przyszła szara plucha,
parska parą jak smoczyca,
wyje, wrzeszczy z wiatrem bucha,
dni ukraca i przelicza.

Liście chowa w zakamarki,
gałęziami bzu wywija,
z dzikim pędem idzie w szranki:
prask, trzask! Jedna chwila.

Międzykominowy pejzaż
zakurzony sadzą, pyłem
dalej hejże, tańczy, że aż
wir staccato płynie dymem

Tupie w dachy, bryzga ściany,
echo woła, słońce straszy,
stary księżyc obwarzany
rogiem zerka, tylko patrzy.

Zgromadziła niebne chmury
i nadęła jak bizony,
każdy zwierz szarugą bury
w stadzie kroczy, w strugach goni.

Lecz za ciszą, za spokojem
dziś nie tęsknię, nie wyglądam,
niepogody też są moje,
kocham każdy dzień jak co dnia.

24.10.2018r. ( tak, to prawda)

Witaj, MaksMaro. :)

Fajny wiersz, bardzo temperamentny, że tak powiem. Nie używasz słowa "wiedźma" na określenie jesieni, ale ona zachowuje się u Ciebie bardziej jak wiedźma niż w moim wierszu. :)))

Ja też kocham wszystkie pogody i dni. Do takich wniosków dochodzi się w pewnym wieku, kiedy człowiek zaczyna sobie zdawać sprawę z tego, że życie jest krótkie i że każda jego chwila i miejsce są "zachodu warte" (cyt. z Osieckiej).

Ale jeśli pozwolisz, przedstawię Ci moje uwagi i propozycje poprawek, także interpunkcyjnych, dobrze?

W końcu przyszła szara plucha,
parska parą jak smoczyca,
wyje, wrzeszczy, z wiatrem bucha,
dni ukraca i przelicza.

Liście chowa w zakamarki,
gałęziami bzu wywija,
z dzikim pędem idzie w szwanki: - chyba: w szranki?
prask, trzask! Jedna chwila.

Międzykominowy pejzaż
wystającej sadzy, pyłu - wystającej sadzy? - jakoś nie widzę tego
dalej hejże, tańczy, że aż
wir staccato płynie dymu.

Tyle moich uwag.

Poza tym wszystko świetnie. :)

Twoje uwagi uzasadnione, tylko wystającej sadzy, pyłu,  i tu mam obraz czarnych zabrudzonych sadzą kominów, która to czarnym pyłem wyłazi przez kominy, jednocześnie kopci ich zewnętrzne brzegi, to taki międzykominowy pejzaż domów w mojej okolicy. Nie mam na ten moment pomysłu, jak to zjawisko inaczej ugryźdź? Cieszę się, że również lubisz każdy dzień, nie jesteś wybredna.

Bardzo Ci dziękuję za poświęcony czas. Zmieniłam nick z MaksMary na Maria_M. 

Pozdrawiam :)

Wiem, widzę. Ale przyzwyczaiłam się już do MaksMary i muszę to sobie odkręcić. :)

Ok :) możesz się mylić, nic nie szkodzi.

Ładnie, zgrabnie, przyrodniczo jak zawsze :) 

Podziwiam wszystkich, którzy rymują :-) 

Dziękuję:) kłaniam się. 

Uważam, że rymy nigdy nie wypadną z obiegu, dziękuję, pozdrawiam :)

Ale ja tak nie umiem ładnie ... :-( z rymami. 

Ja tylko w bieli. Nie mam cierpliwości do szlifowania rymów. Ale podziwiam u innych.

@Violetta Marszałek bardzo dziękuję za czytanie i serduszko :)

Rozumiem. Widzisz, to u mnie jest odwrotnie, żeby napisać biały, wolny, to muszę się nagłówkować. No i napiszę, ale to już wymaga ode mnie więcej czasu i uwagi.

Czyli już tam Pan Bóg dał każdemu z nas umiejętności na naszą miarę ... mnie się białe lekko pisze. A z rymami - oj! to się bym musiała namęczyć. :-)

Międzykominowy pejzaż

przepełniony sadzą, pyłem

dalej hejże, tańczy, że aż

wir staccato płynie dymem. 

Ooo, tak jest moim zdaniem o wiele lepiej! Super!

Tak też myślałam, że Ci się spodoba. Dziękuję za odzew.

Pozdrawiam :)

@Mateusz dziękuję :) Dobrze, że od czasu do czasu zaglądasz, oczywiście do wierszy

Mateuszu, co to tyle gości na forum? Aż 13 stron