Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

płatek po płatku


Luule

Rekomendowane odpowiedzi

Luule, wybacz, można było 'zagubić się' z lekka,  ponieważ nie doprecyzowałam.

Tak, wskazany/wybrany fragment w moim poście, delikatnie 'zagadał', ale 'reszta' (choć niewiele jej) z całością gdzieś mi ucieka/rozmywa się, nie czuję, albo czegoś nie łapię, jak to ja... :)
 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ależ ja się Nato nie dziwię. Ja pisząc mam w głowie widok całego horyzontu, a w wierszu rzucam pojedyncze puzzle, i jak ktoś ma mieć pewność? ;) Zapewne nie chcesz dosłowności w odpowiedzi, także postaram się.

Jeśli widziałaś wstawiony w komentarzach klip Alanis Morissette- w starciu z moją krótkowłosą postacią- mamy obraz (na szczęście tylko domyślny haha) drugiej zwrotki - w ujęciu dosłownym. 

Nie wiem jak to wygląda u Ciebie, ale mnie jak złapie ten stan, to czuję jak warstwa po warstwie coś mnie rozbiera, aż dotąd, tak jakby wszystkie neurony, receptory były na wierzchu, przezroczystość, nagość jest tu metaforą maksymalnego 'rozbrojenia'. Pęka szybka, za którą jestem zazwyczaj, przez co wiele rzeczy trafia na pancerz nieczułości, obojętności, czy po prostu niezauważenia. Świat otwiera swoje ramiona i ja też, chłonąc i oddając delikatność. Rzadko, ale zdarza się:)pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...