Maria_M Opublikowano 15 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 (edytowane) zobaczyłam cię przypadkiem idac starym sadem chciałam minąć lecz spojrzenia zahaczyły błękit pomiędzy włosy nagich konarów samotność przywiał październik uśmiechałeś się do mnie zielonym szelestem spękane gorącem dłonie wyciągałeś na znak bym podeszła i kory dotknęła widząc popękania starość całowałam życie powolutku wysączyły lata mimo ich upływu słońce przyjacielem ogrzewa gałęzie konary jak brata karmi życiodajnym wilgoci strumieniem ktoś o tobie zapomniał bo dawno przeminął ty na mnie czekałeś w wierności pogody która naprzemiennie ślady zostawiła po upalnych lipcach i chłodach zimowych kłaniam ci się nisko drzewny przyjacielu niezmienny na gruncie utwierdzonej dumy jedyny i stały jak lipowe życie ubarwione znakiem czasu co wciąż goni Kawęczynek, 14 październik 2018 rok Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Edytowane 1 Listopada 2018 przez Maria_M (wyświetl historię edycji) 2 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
8fun Opublikowano 15 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. To mi nie pasuje. Mało "poetyckie" Taka kawa na ławe. jak dobrze rozumie przekaz tych dwóch wersów — ciekawy piękny, nie sposób przejść obojętnie. Myślę, że ten przekaz można by zapisać inaczej. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 15 Października 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. To wczorajsze spotkanie z drzewem, może bardziej pamiętnikowy, albo kronikarski zapis. Żeby upoetycznić, muszę jeszcze raz podejść do tematu, ale to nie dzisiaj. Dziękuję :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 15 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Tez bardzo lubię drzewa. :) Jednak mam tu problem z formą - czuję niezdecydowanie. Jest nieregularna, Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 15 Października 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Niezdecydowanie czego / kogo ? Nie bardzo rozumiem. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 15 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Twoje niezdecydowanie co do wyboru formy. Takie jest moje odczucie. Mnie to się nieraz zdarza. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 15 Października 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Myślałam, że taka forma wiersza białego będzie dobra, ale jeszcze pomyślę. Może stworzę wiersz stroficzna o tym konkretnym drzewie. Fajnie, że też lubisz drzewa, bo ja bardzo. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 15 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Ja nie sugeruję, że wiersz biały jest nieodpowiedni, tylko wersy bym jakoś inaczej zakomponowała... Wiesz, czasami mam pomysł na wiersz biały, ale gdy zaczynam go pisać czuję, że forma jest zupełnie nie taka... Ze strofami jest łatwiej - wybierasz liczbę sylab, rymy - i to Ci narzuca kompozycję. A wobec drzew czuję wielki szacunek... :) Pozdrawiam Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 15 Października 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 (edytowane) Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Ja ciut inaczej piszę wiersze stroficzne. Najpierw wybieram obiekt lub temat, później wiąże myśli w supły, każdy supeł to wers, i tak leci jedna zwrotka po drugiej, póżniej liczę sylaby i ewentualnie wyrównuję średniówkę. Edytowane 15 Października 2018 przez MaksMara (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 15 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Każdy pisze inaczej... :) Ja tematów nie wybieram - same przychodzą... :) Czasami w postaci obrazu, czasem jako metafora, fraza, albo dwuwiersz... Wokół tego zalążka buduję resztę. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 15 Października 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Czasami myślę, że pomysły mi się już wyczerpały, a tu niespodziewanie o, o tym mogę jeszcze napisać i piszę jak na razie, prawie codziennie. Pozdrawiam serdecznie :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
WarszawiAnka Opublikowano 15 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
iwonaroma Opublikowano 15 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Piękny tytuł. Wiersz biały, wg mnie, bardziej uprawnia to przedstawiania rzeczy takimi jakie są. Może nie jest to takie efektowne jak w przypadku rymów, regularności i powtarzalności...ale to nie szkodzi :) zdrówka Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
8fun Opublikowano 15 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 (edytowane) Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. chciałam minąć, lecz nie mogłam więc się zatrzymałam "nie chciałem czytać wiersza, lecz nie mogłem więc go przeczytalem""nie mogłem się powstrzymać przed przeczytaniem tego wiersza" Który z tych dwóch zapisów Twoim zdaniem jest bardziej zrozumłaly? Edytowane 15 Października 2018 przez 8fun (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 15 Października 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Też tak myślę, że białe dają wolność w przekazie. Nie na darmo nazywane są wolne, białe. Dziękuję pięknie:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 15 Października 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Tyle się Ci naodpisywałam i uciekło w eter. Wrócę z lepszym zasięgiem. Może jeszcze dzisiaj. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 17 Października 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 17 Października 2018 (edytowane) Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. No, w końcu jestem. Z czytaniem wierszy jest zupełnie inaczej, niż było w moim przypadku z drzewem. Wiersz oceniasz, czy ci się podoba, czy nie, dopiero jak przeczytasz. To nie jest poezja formy czy znaków. Gdy spostrzegłam stare drzewo na skraju sadu, naprawdę nie mogłam przejść obojętnie, zaintrygowało mnie niespotykanym wyglądam i wiekiem. Tym szlakiem przechodziło wiele osób, ale ja musiałam się zatrzymać. Zrobiłam kilka zdjęć i notatkę w formie teksu poetyckiego. To było podobnie jak z moim synem, który nie przeszedł obojętnie nad porzuconym trzema malutkimi kotkami. Wiele osob przechodziło, ale tylko on się zatrzymał, rozczulił i zabrał do domu. Pisałam o tych „trzech nieszczęściach”. Karmiłam je przez smoczki, teraz już same jedzą, wdzięczność okazują każdym ruchem. Może znajdą się chętni i pójdą do dobrych ludzi. Pozdrawiam serdecznie:) Edytowane 17 Października 2018 przez MaksMara (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
agatta Opublikowano 22 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Października 2018 (edytowane) Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. co do tej reszty to właśnie bym przemyślała, moze skoro zdecydowała się podejść i pocałować to bardziej pisać jak o romansie. kto o tobie zapomniał? stuletni kochanku dramatycznie rozrzucasz ramiona i nadal nikt nie zapłakał ---------> napisałam na szybko i nie do końca ale szłabym w takim kierunku :) Edytowane 22 Października 2018 przez agatta (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 22 Października 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Października 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Patrzę, a tu nic nie ma ? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
jan_komułzykant Opublikowano 22 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 22 Października 2018 ładnie, ale z ostatniej wyrzuciłbym Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. a w pierwszej też przydałoby się coś zmienić np: chciałam minąć i nie wiem jak mnie zatrzymałeś (nie wiem co to za drzewo, przypuszczam, że wierzba, więc wtedy "zatrzymałaś" ;) Pozdrawiam. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się