Litania solarna

dotknij żarem środka żrenic

Bardzo ładny, zapobiegliwy wiersz, rymy ABBA podobają mi się w tym układzie, wiem, że i tak nie zmienisz, ale usunęłabym ten wers z dwoma zaimkami jeden po drugim. Ciekawe określenia słońca stanowią główny trzon wiersza, określenia trącające neologizmami.

Pozdrawiam :)

Witam  -  zgrabnie się bawisz słowem -  fajne to...

                                                                                                                       P

Ładnie :)

Pozdrawiam

Dziękuję za wizytę i uwagi :) 

Z pozdrowieństwem! 

Dziękuję Mario :) 

Nie zmieniam już nic. A, że zamki... To zdaje się normalne w litanii ;) 

Udanego i słonecznego dnia! 

Lubię zabawy słowem ;) 

Dziękuję i pozdrawiam! 

Dziękuję!

Kłaniam :) 

@Niewygodna

Serdeczne dzięki za wizytę i ślad. 

Dużo słońca! 

Natychmiast przypomniała się "Missa Pagana": "Chwała tobie, słońce, odyńcu ty samotny..." Mimo kilku jednoznacznych teologicznych odniesień (mandorla), nie odbieram utworu jako pogańskiego kultu słońca. :))) Jest to raczej prośba, by upersonifikowane słońce nie opuszczało nas na długie zimowe miesiące... Dobrze to rozumiem...

Pozdrawiam

czyta się świetnie. Pozdrawiam

Dziękuję. Przyrównanie tego tekstu do wymienionego przez Ciebie poematu odbieram jako zaszczyt. 

Rzeczywiście pisząc raczej nie skupiałem się na nasuwającym się w pierwszej chwili kulcie słońca, a na personifikacji i pobożnych życzeniach ujętych w formę zbliżoną do pieśni ludowej.

Pozdrawiam serdecznie :) 

Dziękuję. Również pozdrawiam! 

Litania dla słońca... Zaskakujesz miło nowymi pomysłami. Tutaj, dobór słownictwa sprawia, że chyba bardziej zacznę... ;)

dostrzegać dobro tej gwiazdy. Całość na tak, ale dwie ostatnie, to piękny 'prezent' dla Słońca.

Pozdrawiam.

W takim razie jest mi miło, że potrafię miło zaskoczyć pomysłem :))  

Czyli, że nie postrzegałaś wcześniej słońca zbyt dobrze? 

Możliwe, że w nie tak dalekiej przyszłości jego promienie staną się dla Ziemi i życia na niej złowrogie, ale za to należało by już obwiniać nie tyle samą gwiazdę, a nas ludzi, którzy swoją krótkowzrocznością doprowadzamy do tego, że temperatury z roku na rok rosną coraz bardziej. 

Pięknie dziękuję za wizytę :) 

.... przy zacznę, było... ;)

Kocham promienie słońca, a to co piszesz... hmm... możliwe, ale oby nigdy.

Zaiste, było :)

Oby, choć jestem sceptykiem...

:)

Dopracowany,  dobry wiersz. A przede wszystkim ciekawy. 

Dzięki

Proszę bardzo :) 

I dziękuję również!