Nihilizm przy fajce (czyli moje eksperymenty z pentametrem jambicznym)

Onegdaj jąłem palić fajkę swoją

Łagodne kłęby dymu duszę koją

Tytoniu mętny czar, zwodniczy urok

Domostwa trwoży szmer i szary półmrok

Nieznany los w kątach swoich kryje

Jedynie ja w świetle ognia żyję

Gdy żar ulotny swój zakończy żywot

Zagaśnie stary światła fajki bełkot

Zmącony umysł mój pogrąży ciemność

A walki brak, zostaje tylko bierność

Gdy fajka zgaśnie inne będą trwały

W cieniu większość, strzęp w blasku chwały

Gdy płomień lśnić przestaje, niknie wiara

Jedyne co zostaje, wspomnień chmara

A nasze życia są zaś tyle warte

Co prochy poprzez los i czas pożarte

Ciekawe ilu odbiorców się zorientuje, że "w" należy czytać jak sylabę.

"w" nie jest sylabą.

A tyle razy powtarzałem,

że to  publiczne forum

i nie należy używać przekleństw!