Suma oddechów

wszystkie kawy
wypite w samotności 
kiedy nie znałam ciebie 
i te którymi delektowaliśmy się razem 
w poszukiwaniu spełnienia 
wiecznego szczęścia 

wieczory spędzone z książką
tworzące wyobraźnię
i świat jakiego nie ma
lub te przed telewizorem 
usypiając przy nudnym filmie
wtuleni w siebie

dni pełne uśmiechów 
niepowstrzymanych emocji 
długich godzin smutku 
czasami płaczu 
...
to nasze życie 
codziennie inne
nieprzewidywalne

a jakże piękne

Bardzo ładnie ujęłaś ważne chwile i momenty, coś tych te za dużo, oczywiście jak dla mnie. Niektóre są niepotrzebne.

Pozdrawiam :) 

Zazdroszczę  peelce tej stabilizacji uczuciowej :-) wiersz bardzo mi się podoba :-)

Wyczuwam tu akceptację i dzięki temu harmonię. Zrozumienie dla faktu, że życie nie składa się tylko z tych najfajniejszych chwil, a zarazem docenienie tych, które są względnie mniej warte. Bo 'świat ma tyle barw ile sam chcesz zobaczyć'. I to jest ważne:) jak dla mnie- fajny wiersz.

A tak w ogóle to przyciągnął mnie tytuł i ciekawa jestem, czy wzięłaś go sama z siebie czy z pewnej sentencji (którą ktoś mi kiedyś przytoczył i w sumie dziękuję za przypomnienie). a brzmi tak: ''Życie to nie suma oddechów. Życie to suma momentów, kiedy zapiera ci dech w piersi''. I przyznaję, użyłam kiedyś tej metafory w tekście:)

Pozdrawiam

Podpisuje się pod tą wypowiedzią :)