- jesienią życia ...

~~~

Pajęcza przędza w słońcu srebrzyście błyszcząca

w cudowny czas jesieni, babim latem zwany,

przywołuje wspomnienia podobnych obrazków

przez wiele lat widzianych, w moim, długim życiu.

Niejedna łza wysycha, uroniona skrycie,

spływająca obliczem przed nastaniem brzasku,

gdy sen przywołał dawne, mile wspominane

zdarzenia z lat dziecięcych. Tęsknota gorąca

za minionym okresem, który nie powróci.

Nadal jednak żyć trzeba i zbytnio nie smucić ...

~

melancholijnie,zwiewnie z nadzieją w sercu-ładnie:)pozdrawiam

Witaj - 

Nadal jednak żyć trzeba i zbytnio nie smucić ...

I tak należy patrzeć na świat...

                                                                                                   Pozd.

8 minut temu, Waldemar_Talar_Talar napisał:

Witaj - 

Nadal jednak żyć trzeba i zbytnio nie smucić ...

I tak należy patrzeć na świat...

                                                                                                   Pozd.

- a i Ty 3msie!!!

Witam ponownie - powiedz mi dlaczego głosujesz na swój wiersz.

Bo taką wiadomość otrzymałem - raczej tak nie powinno być.

                                                                                                                                 Pozd.

34 minuty temu, Waldemar_Talar_Talar napisał:

Witam ponownie - powiedz mi dlaczego głosujesz na swój wiersz.

Bo taką wiadomość otrzymałem - raczej tak nie powinno być.

                                                                                                                                 Pozd.

Przepraszam, ale mnie się wydawało, że podziękowałem Tobie za wpis, klikając w "filiżankę" (czyli dziękuję). Czyżbym mylił znaczenia? A ja na dodatek tak często robiłem w stosunku do innych. Będę musiał zapytać Mateusza, jak to z tym jest.

...

Przed chwilą zapytałem przez PW - czekajmy zatem na odpowiedź

.