Codzienność

czas żuję i wypluwam
myślami wybiegam w podróże
i nie powracam pod żadnym pozorem
szukając prawdy zmagam się
ze szczęściem
z nadzieją
z bólem
potrafię policzyć każdy oddech
łamiąc sobie głowę
jak mam na imię
za szybą bawią się dzieci
słyszę ich głosy
one kłócą się kto pójdzie po piłkę
do krwiobiegu wylali pomyje
odgryzam stopę z sidła
idę dalej

Witam -  chyba pierwszy raz jestem u ciebie dlatego witam serdecznie 

na forum i życzę  udanych wierszy tak jak ten powyżej - dla mnie to mocny wiersz.

                                                                                                                                                     Pozd.

Ròwnież Pana serdecznie witam. Dziękuję za komentarz. Wiersz o trudnym stanie ducha to jest 

Jeżeli to debiut w publikacji, to wypadł chyba całkiem nieźle.

Do słowa "dzieci" nie ma 'ciśnienia', żeby coś zmieniać, z dwóch następnych wersów, można śmiało usunąć "ich" i "one",

wówczas..  "słyszę głosy".. dałoby szersze pole interpretacji.  Po.."piłkę".. może enter dać.? żeby oddzielić puentę. 
Pomyje wylane do krwiobiegu, hmm.. za to.. odgryzanie stopy z sidła.. jest świetne i ważne, że ludzik idzie dalej.
Powodzenia peelowi.