- powracające wspomnienia ...

z inspiracji - Polały się łzy me czyste, rzęsiste ... A. Mickiewicza

(doprawdy, nie wiedziałem - i nadal nie jestem przekonany - gdzie należało opublikować tekst - może jednak w miniaturkach?)

~~~
Powracają wspomnienia z przeżytych lat wielu
- z dzieciństwa beztroskiego przy rodziców boku
- z lat młodości zadziornej, niezbyt hamowanej
- wieku męskich podboi, wśród tanecznych kroków

- wspomnienia powracają, gdy wnet śmierć u celu ...

Miniaturki maja dla mnie nieco inny "charakter", są jakby przebłyskiem jakiegoś aspektu życia, nagłym rozpoznaniem, wrażeniem podobnie, jak haiku... Nie wszystko więc, co jest krótkie jest dla mnie miniaturką. Też Twój wiersz nią dla mnie nie jest. Bo zawiera w sobie głębiej przemyślaną refleksję, którą się z czytelnikiem dzieli. Odczytuję w niej coraz silniejszą z upływem czasu potrzebę, czy zdolność życia do układania się w historię, do splatania wspomnień w jedną, niepowtarzalną całość. Pozdrawiam. :)

Tak i ja to oceniam w odniesieniu do miniaturki. Bardzo dziękuję za wpis.

Pozdrawiam - znaczy się - 3msie!!!