Wstać!

Godzina chropowata nieco i wczesna za bardzo

Czuć jak rdza wychodzi do roboty

Jeszcze się kleją owady wilgocią do trawy

Można spokojnie iść

Drzwi mają zdanie orzekające

Cień chlaszcze jakby wszystko było jego

Dużo dodają komentarzy samobójcy

Spadkobiorcy wstają spoceni

Mój pies asystuje, salutuje, przełyka gorzką ślinę

Furia się budzi

Nieźle :)

Pozdrawiam :)

Ciekawy wiersz, niekonwencjonalny. Wywołuje atmosferę lęku. Odczuwam go jako strach przed budzącym się dniem, niechęć przed wstaniem z łóżka i wyjściem z domu, przed nowym skonfrontowaniem się z obcym, nieprzyjaznym światem.

Dziękuje. Każdy zobaczy co chce. Ja nie widzę w wierszu lęku, przewrotnie, widzę przygotowanie, napięcie może nawet radość. Zależy przez jakią pogodę w wyobraźni to się czyta.

@exit fajny :) byłabym tylko konsekwentna i zrezygnowała z przecinków na końcu, skoro w całym wierszu brak interpunkcji, i zastanawia mnie dlaczego każdy wers zaczynasz dużą literą? Pozdrawiam :)

oj

lepiej nie wchodzić ...