Zapałka

Niczym zapałka jest miłość
kiedy się ją rozpaliło
należy ją wykorzystać

Chociaż z pewnością jest miłą
to tylko ulotną chwilą
mogącą zostawić zgliszcza

W południe odpalasz palnik
z pomocą jednej zapałki
i zwyczajnie robisz obiad

Płomień przez sekundę tańczył
po tej sekundzie ten żar znikł
z zapałki pozostał odpad

Taka życia jest przywara
zamiast długo się wypalać
lepiej wszystko posiąść w moment

Dziś zapałka się przydała
jutro nową się wystaram
rozświetlić życiową drogę

Bardzo interesujące i ciekawie zobrazowane przemyślenia :)

Spodobało się,

mimo że za wierszami rozprawkowo-filozoficznymi nie przepadam.

Pozdrawiam ;)

Ładnie opowiadasz :) A ja lubię taki sposób narracji podszyty doświadczeniami źyciowymi albo obserwacją świata i zachowań ludzi.

Pozdrawiam

Zaciekawił mnie tytuł, i nie żałuję że wpadłam do Ciebie, ciekawie napisane podoba się pozdrawiam !!!!!!!!!!!!!!!!!

Witaj - ja tez jestem na tak.

                                                                   Pozd.

Szczerzę mówiąc to stary tekst, którego na trzeźwo nigdy bym tu nie opublikował. Ale dziękuje za komentarze.

Witaj ponownie - co znaczy na trzeźwo -  taki młody a już pije - dziwne to co napisałeś aż za dziwne.

Witam Pana Waldemara. W maju skończyłem 28 lat, mama już nie krzyczy kiedy napiję się alkoholu z kolegami. Żeby nie było, nie chcę promować pijaństwa, bo uważam, że w naszym pięknym kraju nadużywa się alkoholu.

Już trochę doszedłem do siebie więc mogę napisać więcej niż wcześniej. Przeszedłem tu z innego serwisu, który padł pod naporem ataku trolli internetowych. Widzę, że poezja.org jest raczej odporna na tego typu akcję. Piszę sobie proste rymowanki od szkoły podstawowej, ale mam niską samoocenę więc wszystko ląduje w śmietniku lub szufladzie. Kiedy pojawiłem się na poprzedniej stronie gdzie zacząłem publikować zaskoczył mnie niski poziom publikowanych wierszy więc postanowiłem się ujawnić. Tutaj było odwrotnie. Gdy zacząłem czytać wasze pracę znowu poczułem się totalnym beztalenciem. Jednak cieszę się, że wczorajsze procenty dodały mi animuszu, bo pozytywne opinie obiektywnych ludzi dodają mi energii.

Pozdrawiam wszystkich

Zgrabnie napisany i ładnie, rytmicznie brzmiący wiersz :) Mam jednak potrzebę wypowiedzenia się do jego przesłania: jeśli pomyślę dalej i głębiej niż to, o czym piszesz, to rozpoznaję, że światło życia i miłości nie składa się tylko z kolejno wypalanych zapałek, że każda z nich to jakby początek światła, mały płomyk, który trzeba przenieść na wartości trwalsze, się dłużej lub nawet nieskończenie palące... Od zapałki "odpala się", to jest jej sens i przeznaczenie. Nie budujmy życia z zapałek. :) Pozdrawiam :)

.

Dziękuje Pani za komentarz. Jeśli chodzi o przesłanie to nawet w trakcie pisania Zapałki nie zgadzałem się z nim. Moim marzeniem jest rozpalenie ogniska rodzinnego. Może kiedyś siądę z żoną przy kominku by planować przyszłość swoich dzieci. Nie radzę sobie z kobietami, ale iskierka nadziei wciąż tli się w moim sercu :)

Wiersz bardzo mi się podoba od strony technicznej - ma dość nietypowy układ rymów, a ja to lubię... :)  Mam tylko jedno zastrzeżenie: w ostatniej zwrotce użyłabym "postaram" zamiast "wystaram".

Co do wymowy wiersza zgadzam się z Duszką; czytając go zaczęłam odczuwać lekki niepokój - nie wiedziałam w jakim kierunku  podmiot liryczny prowadzi czytelnika. Wprawdzie wyjaśnienie pojawiło się w komentarzu, ale wciąż czuję się lekko zdezorientowana....

Miłość jak zapałka to nie miłość - to zauroczenie, fascynacja, pociąg, namiętność... Trzeba uważać...!

Pozdrawiam

Myślałam, że  "na trzeźwo" odnosiło się do stanu emocjonalnego...

A na poprawę nastroju (w tym i samooceny) polecam Milkę Oreo - i nie jest to kryptoreklama... :)

Nisko - wysoko... ;) najlepiej znaleźć złoty środek (własny! :)) - to odnośnie poziomów wszelakich.

Podoba się Twoja szczerość i autentyczność, to wg mnie niezmiernie ważne w twórczości.

Co do analizy wiersza podpisuję się w 100% pod tym, co napisała duszka :)

Pozdrawiam

Podoba mi się pomysł z symboliką zapałek.

Skojarzyło mi się z tym

Pozdr.