Odrywam duszę od ciała

.

Odrywam duszę od ciała

... myślami

oddalonymi od chwili, którą mam

pod stopami

niczyje ciało, bez czucia

głodna dusza

bez śladu

wykrusza się

czas.

.

.

Jest moc!

Odnajduję się w tym wierszu, Duszko. Nie wiem, czy myślę podobnie jak Ty, ale bardzo do mnie przemawia. Szczególnie poruszyły mnie słowa "bez śladu wykrusza się czas". Mam jednak nadzieję, że to tylko pozór - upływający czas zostawia jednak ślad. 

Nawiązując z lekka do wiersza @8fun : diamencik! :)

Pozdrawiam!

P.S. Znalazłam wreszcie słowo, które w moim odczuciu określa Twoją poezję: subtelność... 

Bardzo mocna, dobra,

choć niebezbolesna w odbiorze miniatura.

Spodobała się.

Pozdrowienia gorące.

A wiersz jest raczej o niemocy :) Ale właśnie chyba z takiego stanu, na krawędzi jego wytrzymałości, rodzi się znowu moc... Dziękuję za czytanie i reakcję. :) Pozdrawiam.

Ciesze się, że słyszysz i czujesz ten wiersz :) I zgadzam się z tobą, czas zawsze zostawia jakiś ślad, tylko jego głębokość i świadomość może być różna... A ta subtelność, o której piszesz, wynika chyba z mojego onieśmielenia słowem, jego mocą, dlatego piszę jakby z rozwagą i "ostrożnie". Dziękuję za otwarte podzielenie się wrażeniami i miłe słowa. :) Pozdrawiam.

Tak, "bolesność" też może się spodobać - jeśli jest "dobra" i wyzwala siłę... Dziękuję, że naprowadziłaś mnie na tę myśl i tak oceniłaś też moją miniaturkę. :) Pozdrawiam miło.

.

@Silver , Jacek_K  Dziękuję Wam za odwiedziny z serduszkiem :) :)

Oj, ja też często na próżno szukam jedzenia dla duszy... Pięknie napisane. Podoba mi się "rwanie" zdań. Gdy się czyta wpada się w dobry rytm. Ściskam

W niewielu słowach, a tak dużo ważnego i dobrego powiedziałaś mi o moim wierszu i też trochę o sobie samej - dziękuje Ci za to :)

Również ściskam i miłego dnia :)