***

Marcin Krzysica

Potrafisz pięknie i wzruszająco pisać o rodzinie :)

PozdrawiaM.

Dziękuję 

"Gwaru radości stół nie dźwiga..." - bardzo mi się podoba ten wers, choć brzmi smutno.

"Jak tylko umiem najdokładniej..." - to zaangażowanie robi wrażenie.

Popracowałabym nad uporządkowaniem niektórych rymów i rytmu, aby uzyskać większą płynność.

Pozdrawiam.

Witam -  no no zaskoczył mnie twój wiersz - to moim zdaniem twój najlepszy.

Wiersz prowadzony poprawnie od góry aż do samego dołu.

Jest w nim poetycka magia jest w nim to coś co powinno być w tak wrażliwych wierszach.

No dobra  - dość tych pochwał już kończę - trzymaj się.

                                                                                                                                                                                 Udanego dzionka życzę

Tak sobie go czytam, ale to moje komentatorskie marudzenie ;)

Przepraszam, że się ośmieliłam.

Podoba mi się obrazowanie, wiersz porusza.

No i zgadzam się z Marlett ;)

Pozdrawiam ;)

witaj. Dziękuję za twoje edycje ale obecnie zostawię jak jest jeszcze pomyślę 

Bardzo mi miło czytać takie komentarze miło Cię gościć w skromnych progach.

Dziękuję za komentarz pomyślę jeszcze jak zawsze :) 

dziękuję @beta_b i @Niewygodna @egzegeta @Wojciech Bieluń -Targosz za cichą obecność 

fajny wiersz pozdrawiam :)

Bardzo klimatycznie. Poczułam się jak w domku :-)