Lądowanie nad rzeką Kebar

Lądowanie nad rzeką Kebar

Kiedyś — lat temu wstecz tysiące 
zlądował, z przyczyn niepoznanych
w ogniu i grzmocie wielki obiekt —
dym niezidentyfikowany. 

Czterech w nim jakby ludzi jasnych, 
każdy miał cztery różne twarze:
orzeł od tyłu, człowiek vis-a-vis, 
byk był po lewej, a lew z prawej. 

Poczwórnoskrzydli, wśród rozbłysków, 
w miedziane obleczeni szaty, 
pod każdym koło z chryzolitu
i pełno w kole oczu jakichś.
                      
A nad głowami tych przybyszów
rosło sklepienie kryształowe, 
nad nim natomiast tron z szafiru, 
na tronie był znów jakby człowiek. 

I głos się rozległ tej persony, 
a syn człowieczy na twarz upadł:
„ja jestem Bóg twój, Pan Wszechmocny, 
od teraz rządzę wszystkim tutaj”. 

Czy to jakaś legenda? Powiem szczerze, nie wiem o czym piszesz, dlatego na razie, nie wypowiadam się. 

O rzece Kebar wspomniano w Ks. Ezechiela. Zajrzę do Biblii i poczytam, żeby się odnieść.

Dziękuję 

Pozdrawiam również :) 

W pewnym sensie to legenda, w pewnym sprawozdanie. 

Masz rację, inspiracją był fragment z Księgi Ezechiela. 

Witaj -  co by to nie było jest ciekawie - 

                                                                                                         Pozd.

W 30 roku piątego dnia, miesiąca czwartego nad rzeką Kebar Bóg przemówił do Ezechiela i ukazał mu pierwszą z wizji, a dokładnie - chwałę swojego rydwanu/ orszaku. Odsyłam zainteresowanych do przeczytania 1 rozdziału ks. Ezechiela.  

Stworzenia, które Ezechiel zobaczył towarzyszyły orszakowi Jehowy- Boga Izraela. 

Zrobisz jak zechcesz, ale żeby zachować zgodność z ks. Ezechiela, to w ostatniej zwrotce, czwartym wersie tak bym to widziała:

„od teraz wieszczę tobie tutaj”

„słuchaj, co ci oznajmiam tutaj”

ponieważ Bóg wyjawił prorokowi swój zamiar co do przyszłości.

Księga Ezechiela jak już wspomniałem powyżej jedynie mnie zainspirowała, a dokładnie opis Chwały Pana, która jest jakby... No właśnie. Czym jest Chwała Pana i kim był przemawiający później do Ezechiela, z uporem maniaka powtarzający: 'ja jestem Pan, tak mówię ja Pan, ja jestem Wiekuisty, ja jestem Wszechmocny'? 

Ja mam swoje skojarzenia :) 

Nie wiedzę zatem potrzeby poprawek, bo w tym właśnie kierunku chciałem i poprowadziłem czytelnika, gdzie podążały me własne skojarzenia podczas lektury opisu Chwały Pana. 

Co by nie było - dzięki Waldku :) 

Pozdrawiam zarówno

Oczywiście, przecież to Twój wiersz i Twoje przemyślenia. Zatem wybacz :))

Ależ nie ma czego Marysiu wybaczać. 

Dziękuję, że pochylasz się nad tym wierszem. Tym bardziej, że jesteś osobą wierzącą. 

Jednocześnie żywię nadzieję, że niczym tu nie uraziłem :)

Tak, jestem osobą wierzącą, ale widzę, że Ty też czytasz i się orientujesz w Biblii. Dałam Ci serce za cztery zwrotki, bo pięknie opisałeś. Ostatnią czytam po swojemu. Ok? Pozdrawiam mięciutko, bo jeszcze żyję mchami :)

Dziękuję!

Pewnie, że okej. Każdy ma prawo do własnej interpretacji. Powiem więcej - cieszę się, że może być niejednoznaczna ;)

Dziękuję za wizytę cichym 

@8fun i @Misiokotek

Znowu jestem zaskoczona... Można powiedzieć, że napisałeś streszczenie widzenia Ezechiela wierszem... Pierwsza interpretacja, jaka może się nasunąć, to swoista "Biblia pauperum" - przybliżenie maluczkim trudnej w odbiorze treści. Druga: znów dialog z samym sobą, chociaż tu mamy właściwie monolog: opowiedzenie wizji Ezechiela samemu sobie. Cel? Zmierzenie się z tematem. Czym była "chwała Pana"? Co to za "koła wewnątrz kół"?

Ciekawy temat!

Pozdrawiam

...tytuł wiersza jednak nie współgra z biblijnym opisem. Sugeruje...

Taaak...? 

:) 

...sugeruje czysto fizyczne i techniczne lądowanie statku kosmicznego istot pozaziemskich. Chwała Pana bowiem objawia się, zstępuje, promieniuje, ogarnia, ale nigdy nie ląduje. Wizja Ezechiela jest w ten sposób interpretowana przez Danikena i zwolenników jego teorii.

...czy do tego chciałeś nawiązać?

bardzo podoba mi się plastyczność opisu i jego wyrazistość :) świetnie Ci to wyszło.