W zakamarkach duszy

podoba się ten wiersz pozdrawiam !!!!!!!!!!!!

Czyżby jakoweś reminescencje? 

;) 

Zaskakująca i wzruszająca ta trzecia zwrotka, jej treść, w której spotykają się "zniżeni" trudnym losem ludzie przy jednym osłabionym motylu i wszyscy, cała trójka jakby jednoczą się ze sobą i chyba doświadczają niespodziewanego, delikatnego piękna i bogactwa tej chwili. Troszeczkę przeszkadza mi słowo "widziałam", bo sugeruje twoja (ukrytą?) obecność w tym wydarzeniu, która wydaje mi się mało prawdopodobna. Wolałabym chyba w to miejsce coś takiego, jak "Był sobie.. (człowiek, żebrak, motyl)". Pozdrawiam :)

Witaj Iwa, dziękuję :)))))))

Poniekąd. Bardzo dziękuję :)

Podmiot liryczny ubrałam tutaj w „ja”. Czy małoprawdopodobna? Wszystko jest moźliwe. Człowiekiem goniącym szczęściem może być każdy, bo kto nie chciałby być szczęśliwym? Życie nikogo nie rozpieszcza, raz jesteśmy na dole, raz na górze. Im więcej doświadczamy „dołów”, tym bardziej rozumiemy problemy innych i potrafimy schylić się nad „psem z kulawą nogą” i „motylem z poranionym skrzydłem”. Tym motylem może być drugi człowiek o złamanym sercu. Dopuszczam wszelką interpretację.

Bardzo dziękuję za wizytę i wnikliwy komentarz.

Pozdrawiam :) 

Witaj - jestem za wierszem  od początku aż do końca - miło się czytało.

                                                                                                                                                   Kolorowych snów życzę

Bardzo dziękuję od początku do końca :)

Pozdrawiam

ładnie

i przypomniałaś mi miłe chwile :)

Pozdrawiam

Ale ładną piosenkę dałeś:) współgra z myślami jakie mi towarzyszyły  w czasie pisanie wiersza. Cud, miód. Nad wyraz dziękuję.

Chciałbym coś dodać od siebie, ale powyżej zostało już dość napisane. Bardzo ładny wiersz. Chętnie sprawdzę resztę Pani twórczości. :) Pozdrawiam

Bardzo piękna i równie zaskakująca opowieść! Założę się, że takiego zakończenia nikt się nie spodziewał. :) Jednym pociągnięciem przełamałaś powszechny stereotyp. Gratulacje! :)

Mój automat do komentarzy po analizie utworu wygenerował cos takiego -  "Nie kierujmy się sterotypami."

Bardzo dziękuję:) Miło to słyszeć od młodego człowieka, że się podoba. W takim razie zapraszam do poczytania, a szczególnie polecam Kołysankę dla syna.

Pozdrawiam:)

Pięknie dziękuję :) I Ciebie również zachęcam do lektury moich wierszy. Przemycam w nich delikatność, osobliwą wrażliwość na otaczający świat przyrody oraz ludzi i ich zachowań, przeźyć, stanów emocjonalnych, ponieważ uważam, że w dzisiejszym konsumpcyjnym społeczeństwie, goniącym za materializmem, zapomina się o drugim człowieku, potrzbującym wsparcia i pomocy w sferze duchowej i psychicznej.

Pozdrawiam :)

Myślę, że żartujesz z tym automatem? Nie wiem do końca, co masz na myśl, ale dziękuję pięknie :)

Pozdrawiam

automat do komentarzy = żartobliwie mózg.

Przesłanie które wyczytałem z wiersza to  "Nie kierujmy się sterotypami."

Miłego dnia życzę 

"...

I co widziałeś mój błękitnooki synu?
I coś widział mój drogi młodzieńcze?
Widziałem niemowlę i dzikie wilki dokoła
I autostradę diamentów, i nikogo na niej,
I czarną gałąź we krwi wciąż niezakrzepłej,
I pokój pełen ludzi z młotami krwawymi,
I białą drabinę w wodzie zanurzoną.
Widziałem tysiące rozmówców ze związanymi językami,
I strzelby i ostre miecze w rękach małych dzieci
I tylko ciężki, ciężki, ciężki, ciężki, ciężki deszcz może zstąpić na ziemię.

..."

Bob Dylan - A hard rain's a gonna fall

Toś mnie zaskoczył tym wierszem. Nie znam poezji, że tak powiem zagranicznej. Zajrzę do Boba Dylana :)