Potem już tylko

A potem tylko nasze spojrzenia

głębokie, do wnętrza źrenic,

jagodowych oddechów szelest,

że nas i lasu nie zmieni.

Bardzo mi się podoba :))

Witam -  ładnie  ten stan rzeczy opisałeś aż chce się czytać Cezary.

Lubię taką poezje i chyba nie tylko ja...

                                                                                                                                     Pozd.

@MaksMara, @Alexandra O., @Waldemar_Talar_Talar, @pomaranczowy.kot

Ślicznie dziękuję :)))) 

Akacja wróżka:D ładne w całokształcie:)

Dziękuję Luu! 

To trochę takie moje pożegnanie z ustrońsko-grotnickimi lasami...

Twój wiersz dowodzi, że masz tę moc, o której wspomniałeś pod moim wierszem - każdej chwili dajesz czas trwania i szansę rozbłyśnięcia w twojej świadomości i przez to spełnienia się - jednej po drugiej, krok po kroku... :) Zmysłowy, uczuciowy, piękny wiersz.

Dziękuję. Tak, wprawiam się w umiejętności zatrzymania chwili, ale z czasem ta sztuczka mi się niestety nie udaje... :) 

W każdej z cząstek/strofek wiersza znalazłam coś dla siebie, co natychmiast wywołało uśmiech na buzi... a potem...

już tylko błękit. Z przyjemnością czytałam.

Pozdrawiam.

Bardzo się cieszę, że rozweseliłem i rozmarzyłem (nie rozmnożyłem, haha). Odpozdrawiam!

@Ilona Rutkowska, @pomaranczowy.kot

Dziękuję serdecznie za odwiedziny :)

Od czasu do czasu zdaża mi się czytać te moje wierszydła na głos i nagrywać na dyktafon. Poniżej link do powyższego :)

To była dobra chwila :)

Cieszę się niezmiernie! 

@Vlado

Dzięki! 

Pozdrowienia!