Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

równolegle


Stary_Kredens

Rekomendowane odpowiedzi

mam idiomatyczne przyzwyczajenia

w drugim życiu co biegnie równolegle

w pełni to rozumiesz

 

nie jest ci wcale głupio

iść ze mną bez celu

w błękitej lagunie myśli

z małą nutką piany

z której rodzi się nasza

Afrodyta

 

muszle grają

piasek przesypuje się

bursztynowo

i choć to brzmi tak staroświecko

skrzypi jak w  starym kredensie

idziesz ze mną bardzo współcześnie

brzegiem morza

trzymając za rękę

Edytowane przez Stary_Kredens (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam -  następny słodki wiersz - widzę wena nie opuszcza.

Bardzo podoba mi się  -  idziesz ze mną współcześnie -  bardzo urokliwe i dostojne.

                                                                                                                                            Życzę utrzymania formy.

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...