Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

Upadły Anioł


jomjest

Rekomendowane odpowiedzi

 Niebo rozpruwa skrzydłami swymi,

I wznosi się uderzeniami równymi,

Tnie powietrze czarnymi piórami,

I ściga się z życia błyskawicami.

W ręku dzierży miecz przeznaczenia

Wydarty prosto z Hadesu podziemia,

Szybuje w niebiosach tak całe lata,

I nie chce lądować do tego świata,

 

Wtem coś uwagę jego zwróciło,

I kierunek lotu tego zmieniło,

Góra pyłu pośrodku niczego,

Wydała się dziwna dla oczu jego,

Skrzydła czarne jak sadza z komina,

Składa i w dół pikować zaczyna,

Ciągnie się za nim ognista łuna,

Gdy w ziemię uderza z siłą pioruna,

 

I z kolan powstaje tak niewzruszony,

Z twarzy odgarnia kręcone włosy,

Przeznaczenia miecz unosła w górę,

I wbija go w szarego pyłu chmurę,

Wtem się rozległy krzyki ogniste,

Bo co tam było dziwne zaiste,

Feniksa popioły ruszyła z grobu,

I zmartwychwstał on z życia pożogu.

Edytowane przez jomjest (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...