Drugie życie

Pokój a w nim meble przyodziane

wszystkim i nie wszystkim..

Codziennie zabiegane oczy

biegną beznamiętnie po nich i 

 tak dzień za dniem i rok za rokiem.

Siadasz w ciszy, siadasz w samotności.

Zegar tyka odmierzając bicie twego serca 

a ty w hipnotycznym stanie zamykasz oczy i

teraz jeden tylko widok masz przed sobą:

Pusta przestrzeń a na samym środku jak wyspa o tysiącach zaklęć,

Której blask jest większy

od najjaśniejszej gwiazdy a 

jej dotyk sprawia, że życie i śmierć na jednym koniu pędzą 

przemierzając świat.

I teraz już wiesz, że książka jest rzeczą, której tylko chcesz.

I wiesz, że teraz do końca swoich dni

oczy twe

z namiętnością po meblach biegać będą.