Maria_M Opublikowano 15 Lipca 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2018 (edytowane) ponad powierzchnią lasu rozpościera się błękit szafirem połyskuje powietrze drży, migoce bladoróżowe strugi płyną do widnokręgu dłonią dotykam marzeń one na płatkach róży cicho i delikatnie wtapiają się w horyzont słońce ogarnia, płynie rozwadnia linię styku purpurą i czerwienią rozpierzchłych skupisk gorąca żegna moją ulicę a była celem promieni i teraz nowe wizje na wschodzie chce rozścielić 17.07.2018r. Edytowane 15 Lipca 2018 przez MaksMara (wyświetl historię edycji) 6 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Waldemar_Talar_Talar Opublikowano 15 Lipca 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2018 Witam - podoba mi się - jest w nim nastrój który cieszy - miło zacząłem dzień... Radosnego dnia ci zyczę Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 15 Lipca 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo dziękuję, w takim razie życzę wspaniałego dnia :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Justyna Adamczewska Opublikowano 15 Lipca 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Śliczna kolorystyka w wierszu. Tylko wyjaśnij Maks To tylko chwila zatrzymana w kadrze, czy tez pożegnanie? Rozumiem, że słońce nowe wizje chce rozścielić? Uosobiłaś słońce, jest jak człowiek, dobry człowiek, pomaga,ale i umie zaakceptować przemijanie? Taka kołderka, nowa, czyściutka pościel. :)) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 15 Lipca 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Dziękuję Justyś za wychwycenie kolorystyki zachodu, żegna moją ulicę a była miejscem promieni / mam tu na myśli konkretne miejsce gdzie mieszkam, miejsce nasłonecznione, od południowej strony, nie zacienione, chociaż przez gęste konary drzew promienie też potrafią się przebić, To jest opis zachodu słońca, jak u nas zachodzi, to na drugiej półkuli, innym również niesie promienie, wiesz: u nas noc, u innych dzień. Po prostu. Miłego :)) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Justyna Adamczewska Opublikowano 15 Lipca 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2018 Maks dzięki. :)) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 15 Lipca 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Nie ma sprawy pa:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 15 Lipca 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2018 @Joachim Burbank bardzo dziekuję :) Dawno Cię nie było, tym bardziej mi miło, że czytasz mój wiersz, zapraszam do przeczytania Kołysanki dla Asi, Spotkania po latach i kilku innych ostatnio napisanych, jestem ciekawa Twojego zdania :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Andrzej_Wojnowski Opublikowano 15 Lipca 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. To jest bardzo, bardzo ładne. Cały wiersz z przyjemnością Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Deonix_ Opublikowano 15 Lipca 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2018 Jako domatorka skupiłam się na miejscu i odczytałam puentę jako podkreślenie cykliki okołodobowej w danym miejscu, o drugiej półkuli nie pomyślałam, dobrze że objaśniłaś w komentarzu. Ale to tyle mojego. Wiersz prześwietny, nie mam uwag :) Pozdrawiam :)) 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
8fun Opublikowano 15 Lipca 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Lipca 2018 (edytowane) Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. By zachować logikę „rozściela". „chce rozścielić” może wprowadzać w błąd czytelnika (patrz. Deonix_). Ziemia, obracając się może „chcieć rozścielić” słońce, które niezmiennie świeci. Tak mi się wydaje.Nie lubie barokowych opisów, ale ten tekst mi się podoba. Pozdrawiam. Edytowane 16 Lipca 2018 przez 8fun (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 16 Lipca 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 16 Lipca 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. I dobrze Ci się wydaje, ale my ludzie tak się do tego przyzwyczailiśmy, jak do powietrza, którym oddychamy, że uważamy cykl dzień - noc za coś oczywistego, a gdyby tak Ziemia stanęła w miejscu? Dobrze, ze „chce rozścielić”- to jest nasze błogosławieństwo i cenny dar życia planety Ziemi. Wiersz kolorystycznie i delikatnie opisuje zachód, a ostatnie wersy mają skłonić czytelnika do głębszych refleksji nad rolą słońca, światła, krótko mówiąc ludzie są nieświadomie uzależnieni od cyklów przyrody, tu dzień - noc, ale traktują to jak coś oczywistego. Bardzo dziękuję za czytanie, nie uważam, ze jest to barokowy opis, raczej w moich wierszach stosuję zasady impresjonizmu, staram się łapać spojrzeniem rzeczywistość i opisywać detale, wplatając / przemycając w opisach ponadczasowe wartości, oczywiście nie wszystkie wiersze takie są. Jeszcze raz dziękuję, pozdrawiam :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 16 Lipca 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 16 Lipca 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Bardzo się cieszę, że przypadł Ci do gustu :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 16 Lipca 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 16 Lipca 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Miło, to czytać, :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
8fun Opublikowano 16 Lipca 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 16 Lipca 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. "- Patrz pani i podziwiaj choćby wodę, starczy ci na długo. Przypatruj się gwiazdom, ptakom, żywiołom; śledź rozrost drzew, wsłuchaj się w wichry, pij wonie i barwy, a wszędzie znajdziesz cuda niesłychane, wiecznie trwające, doświadczysz rozkoszy niewypowiedzianych. Wystarczy ci to zupełnie za życie wśród ludzi. Nie patrz tylko okiem pospolitka; bo wtedy najpiękniejszy śpiew ptaków będzie krzykiem; najwspanialsze lasy - opałem; w zwierzętach zobaczysz tylko mięso na pokarm; w łąkach - siano; bo wtedy zamiast czuć, będziesz obrachowywać.- Wszyscy są takimi.- Jest niewielu, którzy z księgi przyrody czytają i biorą dla siebie pokarm żywota." Reymont – Komediantka 1 Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 16 Lipca 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 16 Lipca 2018 Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. O właśnie, Reymont był podobnego zdania dziękuję :)) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Maria_M Opublikowano 17 Lipca 2018 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 17 Lipca 2018 @JaKuba dziękuję :) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się