Koniec- początek

Czy można zostawić przeszłość

i tworzyć od nowa

chociaż te same kroki,

linie papilarne, kolor oczu, głos,

pieprzyk na policzku?

Czy można od nowa

budować siebie, ale już innego

różanym oddechem

układać rzeczywistość?

Czy można zapomnieć,

przekreślić, zniszczyć, wzgardzić

wszystkim, co niszczyło marzenia?

Odpowiem: można,

nikt nie zabroni,

nikt oprócz siebie samego.

22.06.2018r.

Dokładnie

bb

Witaj Beta!

Dziękuję za czytanie. Pozdrawiam :) Maria

Można.

się starać bynajmniej:P

Ostatni wers dużo znaczy

Można, ale trzeba też umić. Znałem kiedyś osobę, która 'resetowała się' świadomie i celowo za każdym razem kiedy okazywało się, że jej aktualna postawa nie sprawdziła się w jakieś sytuacji. I na nowo, i na nowo. Choć odzywiście wciąż była to ta sama osoba, jednak potrafiła zachować się w tej samej sytuacji w zupełnie inny sposób, bo akurat 'zarzuciła sobie nową planszę'. Wciągnął ją ten wir restartowania osobowości.  Teraz jest ich zlepkiem i wciąż tkwo w tym samym miejscu. Zatem, ostrożnie :)

Mimo wszystko jest to trudne, aczkolwiek możliwe. 

Pozdrawiam :)

Dobry przykład, trzeba uważać

:)))))

Niezwykle refleksyjnie z dobrym przekazem i jak w piosence:

"Ciągle zaczynam od nowa,
Choć czasem w drodze upadam. 
Wciąż jednak słyszę te słowa; 
Kochać to znaczy powstawać"

Dużo pytań mało wiersza.

Morelizatorsko

Bo to są wierszem zapisane przemyślenia, poniekad masz racje, ale czy taka forma jest zła ?

Tak to wiersz - refleksja

:)

Dzięki Luule za  

:)