Po prostu życie

Po prostu życie

W studnię dnia przyszłego  
wpadła mucha i śmierdzący chrząszcz.
Zasrał los bzykaniem i odorem śmierci
przyszłe życie, już pełne procentów.

Ślepiec nie zobaczył.
Głuchy nie usłyszał. 
Niemowa nie powiedział

A świat i tak krąży 
po orbitach dni i nocy.
Kręci się jak bączek
- wiruje bez nadziei. 
W marzeniach odpoczywa.
W pracy się zaharowuje.

A ja jak maku heroinowego główka...
Kadzę wyimaginowanym szczęściem
w eterze okolicznym.

Kiedyś marzeniem moim było 
   - być czyimś złotym strzałem...

Czy dostrzegacie szanowni użytkownicy jakiś zgrzyt, błąd logiczny, inny błąd, którego nie dostrzegam ?

Za każdą pomocną dłoń serdecznie dziękuję. Uczę się, toteż zależy mi na komentarzach, które w jakiś sposób mi pomogą w tym.