Tak sobie

Tak sobie

Nie zasłonię już twarzy,

uniosę tylko brwi ponad zmarszczki zła,

przymknę oczy piwne,

rzęsami lekko musnę

dolną powiekę.

Może i zadrżą  mi policzki,

nozdrza wchłoną

zapach piżma,

ale kąciki ust i tak

pochylą się nad resztkami

spłowiałych marzeń.

Zatem nie krzyknę

i nie wymknę się cicho, cichuteńko w ciemność.

Nie ucieknę, tylko rzeknę:

- Nie bierz tego na poważnie, kochanie,

żartowałam przecież,

wiesz, że zawsze będę.

Justyna Adamczewska

Podoba się, najbardziej chyba uczuciowość w tym wierszu. Pozdrawiam

Rezygnacja delikatnie wyspowiadana.

Dziękuję, radio, J. 

Ważna bardzo. Łączy.     Pozdrawiam. 

A.W. 

"bez wahań i trzęsień ziemi".  

Nie, raczej pogodzenie się z tym,co los niesie. Dobre pogodzenie się. Justyna. 

Dziękuje, egzegeto. J. Pozdrawiam. 

Witam -  

Może i zadrżą  mi policzki,

nozdrza wchłoną

zapach piżma,

ale kąciki ust i tak

pochylą się nad resztkami

spłowiałych marzeń.

Pięknie to zabrzmiało Justynko -  zresztą reszta też miła.

                                                                                                                 Słońca i sopkoju życzę

Dziękuję, Waldku, też słońca. Miłe, że odwiedziłeś mój wiersz. Justyna :))

Pozostaje mu się cieszyć, że będziesz zawsze. 

Bardzo zwiewnie Justi. 

Macham łapą

No... będę, mam nadzieję, ale Niezbadane są wyroki losu    Bolesław Prus

Podoba mi się ten wiersz. Jest taki jakby w filmie kamerą uchwycono w wielkim zbliżeniu każdy gest, mimikę - i to na mnie działa. 

Co do interpretacji, to myślę, że można przynajmniej dwojako. Ja jakoś z automatu odczułam, jakby pierwsza osoba obwieściła właśnie drugiej swoją śmiertelną chorobę. Jakoś tak do mnie to przylgnęło, choć chodzi chyba bardziej o związkowe rozterki, rozstania (nieudane). Tak czy inaczej ujmuje obrazowością szczegółów:)

Oba odczucia ja najbardziej miejscu Luule.

Fajnie, ze to zauważyłaś, o to chodziło. Dziękuję. Justyna. :)))

Tak Justynko marzeń nie wyrzekajmy się nigdy dzięki nim kazdy następny dzien ma sens...Cokolwiek w życiu się dzieje złego to marzenia zawsze będą pchać nas w kierunku jutra.

Podoba mi się ten wiersz bo pomimo pogodzenia z sytuacją nadal przebłyskują marzenia