Już blisko do... (wiersz metafizyczny)

Błękit nieba

przysłonięty chmurami,

pozostaje błękitem,

deszcz wsiąknie w ziemię,

z piorunami bywa gorzej,

ale i z deszczem - też różnie,

nie zapominając o dinozaurach.

Przychodzi czas i na nas,

ucieczka na Marsa - zabawą dzieci

na wierzchołku wysokiego drzewa!

Czymże jest wiek dla Pana Boga? -

mniej niż mgnienie naszego oka!

Jednym spojrzeniem

ogarnia całe życie człowieka.

Każde głębokie westchnienie

natychmiast dociera do Niego.

Tylko jedna noc Mu wystarczyła,

by Chrystus zajaśniał nad Ziemią

Jakże niewiele potrzeba,

by stać się ziarnkiem piasku,

albo bratem Pana Boga.

Janusz Józef Adamczyk,

Świdnik, 14. czerwca 2018 r.

Witaj Januszu - bywam u ciebie i czytam -  ale nie umiem się odnieść do twoich wierszy - więc wybacz że tylko tyle.

                                                                                                                                                                                                                   Pozd.