Hommage Inki

graphics CC0 - [international patriotic love]

[w przypływie współczesnym wiary dla pięknej nadziei młodości]

wolałaś się nie [zadurzać]
wybrałaś miłość „Francuza”

choć nigdy cię nie widziałem
mój wiersz splótł się z twoim ciałem

jesteś jak żona Cezara
każdy chce twego ciała

lecz ty sama przecież – wiesz że
jesteś muzą „podejrzeń”
–

a jednak
wziąłem cię czarem Wiednia
to było takie proste
czułe – łagodne – miłosne

walcem nad modrym Dunajem
powabem Mozarta i Haydna
równością formy i treści
symfonią co jest nienaganna
dotarłem do twoich dreszczy

z Katedry Świętego Stefana
w uzd geometrii gotyku
rwały się żądne usta
pod aksamitem „dotyku”

a oczy modre jak barok
skrzyły tu pod Ratuszem
księżycem srebrzystą czarą
i wielką gwiazdą wzruszeń

w formie klasycznej sonaty
poddałaś się zmiennym tematom
a dalej była repryza
powtórka tematów – w te lato

gdy w parku wiedeńskim Prater
jarałaś szalone cannabis
walcem skusiłem cię – Inko
znad słynnej opery głos wabił
samego Placido Domingo

—

Tomaszu, dlaczego aż tak bardzo "rozstrzeliłeś" całość.?

    powinno być, w.. to.. lato

Wiersze lubią metafory, to pożądane dla nich "ubranko", w tym wyżej, jak dla mnie, jest ich aż nadto.

Pozdrawiam.

Mówisz że w "to"? 

Słusznie. 

Lato to rodzaj nijaki, raczej nie dziewczynka :)  Więc powinno być "to", szacun. Ukłony, jesteś dobra i doskonała.

Dzięki. Za moment poprawię.

Rozumiem, rozbuchałem się odrobinkę. Pozdrawiam ślicznie Ciebie ;)

Nata? Już poprawiłem. Thx.

Widzę, widzę... ehhh, żem dobra (jako ludzik) można się zgodzić, chyba, ale, że dosk.... no widzisz, to słowo jakoś nie lgnie do mnie, doskonali nie istnieją.

hehehe,  piszę że doskonała - to doskonala :)) Z "te" lato to był jednak hardkor :)

Moja córeczki ma na imię Inka :) 

Wszystkie Iny to super dziewczyny, hah 

Dobrze się czyta. 

Pozdrowienia! 

Ekstra!

Ja znam w realu dwie. Mądre, inteligentne dziewczyny. W takim razie pozdrawiam latorośl :) 

Ładne rymy, dobrze się czytało, ma coś w sobie, acz trochę za dużo nazw itp.. Chyba nie trzeba w poezji stosować dużych liter (Ty, Cię, Twoim), zaburza to odbiór, moim skromnym zdaniem.

Nie trzeba skromnie ze mną. Lubię dyskusje, doceniam merytoryczne uwagi. Sugestia twoja, (w zasadzie szczera podpowiedź) jest uzasadniona. Z reguły nie stosuję dużych liter w zwrotach bezpośrednich. Czasem tylko małe odstępstwo od reguły. Gwoli usprawiedliwienia podpowiem, że wiersz ma charakter apologiczny (w sensie pochwalny), a może i nawet panegiryczny, choć na pierwszy rzut oka tego nie czuć, nie widać. Ponieważ szacunek zawoalowałem świadomie, i okrasiłem nutką wieloznaczności i klimatycznej cielesności, a w praktyce to atencja na zasadzie platonizmu. W wierszu cielesność to bardziej synonim bliskości -a nie erotyzmu. Choć treść podstępnie to sugeruje. A emocje które wyraża podmiot liryczny wskazują raczej na fakt kontrprzeciwny. Że to on zafascynowany jest Nią.  Stąd te zaimki osobowe z wielkiej litery. Tytuł -homage - oznacza w tłumaczeniu hołd. Pozdrawiam ciepło. Dzięki za dobre słówko.

hehs, tak się zasugerowałem tym zaimkiem wskazującym, że nie odpowiedziałem tobie na kluczowe pytanie, dobre hehehe :)

Odpowiedź jednak banalna. Nie wiem? Po prostu taki napisałem tekst. Chyba jakaś podświadoma potrzeba dokonania zmiany klimatu co do zapisu tekstu. Struktura budowy tekstu widać żyje, bywa labilna - fluktuuje :)