Gdy leżę sobie blady

 Ironicznie i z pewną dozą czarnego humoru, ale za to w punkt, czego najlepszym dowodem są Twoje poniższe fragmenty:

" wygajerzony, luks sztyfcik,    
mdławy, zwarto-rozlazły. "

"a wzrok mam w siebie i w chmury, 
ja wciąż, a już ktoś obcy." -------------> Świetne !

" Gdy już w proch się przemienię,
ty przez łzy sobie tak pomyśl:
choć boli ta życia gorycz, 
was boli, lecz  już nie mnie. " -------> Rewelacja !

Pozdrawiam, bardzo dobry tekst ! :-)

Dzięki, dzięki!

Żartem, wrzaskiem, płaczem, śmiechem.

Całe życie się z tą cholerą oswajam. 

Kłaniam !

Widzę tu czarny angielski humor, a ostatniej zwrotce pierwiastek polskiej nostalgii,

dobry wiersz, udany

:))

Dziękuję Maks. 

Tak to się już we mnie wszystko mięsza i międoli. Polska nostalgia, angielski humor, wesołe trupki i insze etcetery ;) 

Czarku, 

To istota bytu.   Dziękuję za ten wiersz. Justyna. 

W tej mieszaninie widzę same plusy, tak trzymaj

Proszę bardzo Justi.

Ten temat właściwie od zawsze mnie hmm prześladuje. Co zrobić kiedy ma się nad wyraz rozwinięty zmysł przemijania... 

Pozdrawiam 

Dziękuję. Chyba nawet gdybym chciał to inaczej już nie umim :) 

Bo czas ukształtował, kształtuje ego 

:)

To prawda. A potem trzeba z tym ego toczyć z nim boje :D

A po co ? Nie wygrasz.

Ale zawsze lekuchno zduszę ;) 

Gdy duch mój się unosi

nad całym ziemskim padołem

to powiem jeszcze cosik

że ja to wszystko chromolę

:)))

Hehe

Upał taki, a Tobie

jeszcze języki żaru

na myśli, cały Czaruś 

:)

Hiehiehie, cały ja :) 

Upał, czy też deszcz, 

Czaruś pisze wiersz. 

Osobliwą bladość opisujesz... w sumie, wszystkim jednaki życia kres i kto wie, może niejeden, gdy brzuch kołysankę zaskwierczy,  przywoła treść tego wiersza... ;)  Drobiazg mały, pomijałam "lecz" w czytaniu.

Za pomysł, należy się plus.

Pozdrawiam.

Jeśliby niejeden miał te słowa wspomnieć to znaczyłoby, że trafiły one pod strzechy, a to miłe łechce me próżne ego, z którym toczę boje nieskończone i zażarte. 

Ty 'lecz' pomijasz, moja luba zaś twierdzi, że jej czegoś w tym wersie brakuje... Znaczy jest równowaga :) 

Pozdrawiam 

Mocne, ironiczne i niezwykle dobre,

zazdroszczę Ci tej lekkości pióra,

zwłaszcza przy takiej tematyce :))

Serdeczności :))