Odcieleśnienie

         Odcieleśnienie    

styl bycia

naturalny

bardzo ciemny blond

makijaż prawie permanentny

bo wrodzony

tylko kremy do twarzy do rąk

i perfumy — ostatnio

Carla Fracci Odette

sukienka też naturalna

w kolorze pistacji 

zwiewna żorżeta z bawełny

długi rękaw luźny fason

do kompletu

cisza

zamknięcie

ledwie uśmiech pod rzęsami

i w kącikach ust

ten unikalny zestaw

bez potrzeby stylizacji

codziennie uwalniał aurę  

z ciężaru trosk

psyche na niebieskich łączach  

już odpłynęła

pozostało nabożeństwo

— błogosławione chwile

— niezapomniany czas

a sukienka?

relikwią

aksamitnej kobiecości

19-24.05.2018

Wiktor Mazurkiewicz

Wiktorze, tytuł znakomity. Treść - spokojna, jak Natura, choć ta czasami kaprysi. Tu nie ma kaprysów, tu aura, tak aura - z Natury spokojnej utkana. Wszystko piękne - makijaż, sukienka

Wiersz o wyzwoleniu. Pozdrawiam J. 

I perfumy. 

Wzruszające wspomnienie, tęsknota za kobiecością. Interpretuję filtrując przez Twoje doświadczenie ale inaczej tu nie mogę ("uwalniał aurę z ciężaru trosk").

Pozdrawiam, bb

Justynko - chabrowe Uosobienie kobiecości,

Dziękuję.

Pozdrawiam.

Beatko - lawendowe Uosobienie kobiecości,

Dziękuję

i pozdrawiam.

Marcinie,

thx :)

z pozdrowieniem.

Wiktorze, jakże pięknie. Pełna szacunku dla Ciebie - Justyna. 

a co tam;

wszystkie jesteście Piękniochy!

Tylko jedne bardziej kochane, inne mniej - ale kochane.:)

Dziękuję.

Wiktorze :))

Ładny wiersz Wiktorze, taki spokojny i subtelny, kolejne zdjęcie z albumu:) I ta pochwała naturalności.

Każdy z nas jest, póki co, unikalnym zestawem i to jest piękne. Choć, jak to u Grechuty 'czas powiela ludzkie twarze' (a ja mam lekką manię wyłapywania podobnych sobie). Ale to tak pobocznie, bo wiem, że w wierszu 'unikalny zestaw' jest nakierowany strużką światła, na jedną osobę i w ten sposób ją gloryfikujący. I rozumiem to:) 

Joasiu,

Zdaje sobie sprawę, że na tle fałszowania naturalnego koloru włosów mam bzika.

Ostatnio w aptece zapytałem panią farmaceutkę, czy jak kto woli panią magister

(wiek przypuszczam nie więcej jak wczesnobalzakowski) czy kolor jej włosów jest naturalny. A pozwoliłem sobie zaryzykować takie pytanie, gdyż oprócz mnie w aptece nikogo nie było. Odpowiedziała: - A co podobają się panu?

Na moje że bardzo, pociągnęła dalej:

- Proszę pana, z moich włosów jestem dumna, a kiedy miałabym je eksponować jak nie teraz w młodości?

Może jak pojawią się siwe, to wtedy je zafarbuję.

I to jest piękne.

Nierozsądek w tym zakresie osiągnął takie rozmiary, że tylko w przedszkolu i pierwszych klasach szkoły podstawowej dziewczynki mają naturalne włosy.

Potem to już tylko moda, trendy i cool rządzą „rozsądkiem”

Tyle mojego już bardzo nudnego:(

Pozdrowienia

Ależ ja jestem za:) Moje nigdy nie zaznały farby, więc w pełni podzielam wizję pani z apteki, względem siebie znaczy, a każdy niech robi jak uważa i czuje.