Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Lęki

 

Z lęków i obaw

wyrasta obraz

przestraszonego,

zagubionego,

oszalałego

z bólu

z zazdrości, złości

i obecności zwykłych – niezwykłych gości.

 

Tylko się zaszyć, zablokować i straszyć

lękami.

Próbować zalać swymi łzami,

tych, którzy dadzą się omamić

niby dobrocią i przychylnością

znaków – niestety takich odartych

z odwagi, rozwagi i równowagi.

 

Justyna Adamczewska

 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Wybacz Justyno moją reakcję na wiersz, Stale walczę z depresją...czasem moją innym razem moich dzieci...

 

Nie lękaj się drogi

Chociaż cel daleki

A za zakrętem nieznane...

Strach karmi się twoim lękiem

Niemożliwego budując ścianę.

Przepędź straszyła, odgoń demony

Dni przeszłych to pozostałość,

Łzy gorzkie osusz i ruszaj przed siebie.

Przed tobą świat jest wspaniały,

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bajago, nie ma czego wybaczać. Dziękuję za taki wiersz, za fotografię.

A i z depresją się  nie walczy, moim zdaniem, bo zaatakuje ze zdwojoną siłą. Depresję się obłaskawia, jak dzikie zwierzę. Wtedy to ona się poddaje, a nie osoba nią dotknięta. Dziękuję. Justyna. 

 

I piosenka bajago

 

 

Edytowane przez Justyna Adamczewska (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...