Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Żywioł twardej wieczności,

pozbawiony strun, a mówi,

pozbawiony źrenic, a widzi.

 

Dotykam lekko odbieram ciężar

smutku nieprzemijania walczącego 

z miliardami ziarenek tkwiących w kroplach

czasu. 

 

Które

 

drążą koryta rzek, osłabiają strukturę,

marzą o skończonej wieczności

nie dla nich.

 

Skały - moc natury.

 

Po co dążą do niebytu? (s) tworzone

z okruchów gwiazd.

 
Justyna Adamczewska
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Pierwsza zwrotka, to bardzo interesujący wstęp. Najbardziej do mnie trafiła. Świetne porównanie zastosowałaś w tym wersie:

"z miliardami ziarenek tkwiących w kroplach

czasu." oraz dość nietypowe, a zarazem zwracające uwagę w temacie wiersza, zaprzeczenie: "marzą o skończonej wieczności".

Pozdrawiam :-)

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...