W zawieszeniu

Pędzę ile sił

Zmęczenie oszukuje i rozum, i zmysły

Nie widzę celu

Wiem tylko tyle, że nie mogę się zatrzymać

Bezruch mnie niszczy

Czy pomaga mi świadomość cudzych nieszczęść?

Ból jest tylko mój

Między lękiem a nadzieją szukam swej niszy

Daje do myślenia Twój tekst. Krótki, ale rzeczowy i życiowy ;-) Najbardziej ujął mnie ostatni wers, bo w sumie oddaje, to czego szuka każdy z nas, swojej "niszy". Dobre ! Pozdrawiam :-)

Dziękuję za sformułowanie "ujął mnie" - po to piszemy, żeby w sobie i w innych coś

poruszyć.