Opus Magnum

wskazującym palcem
trącam strunę słońca
rozpiętą od okna
 po sosnową listwę podłogi
przyglądając się
jak wybrzmiewa w ciszy
drobinami kurzu
skrzącymi się
 niczym plejady gwiazd
w kryształowej topieli poranka
i przez chwilę
bardziej ulotną
niż mrugnięcie powiekami
obejmuję w myślach
dzieło stworzenia
w całej jego złożoności

Nie żałuję. że tutaj zajrzałam, warto było.

Pozdrawiam serdecznie :)

Witam - czysty wiersz bez  żadnego zgrzytu - miło taki wiersz przeczytać 

że wskazaniem na więcej.

                                                                                                                                             Pozd.

Można powiedzieć ; mikroświat

i pięknie napisane :)

PozdrawiaM.

https://poezja.org/utwor/161924-apel/?tab=cohttps://poezja.org/utwor/161924-apel/?

Energia, to tyle, Dark_Apostle. Dobry wiersz.   Pozdrawiam J. 

Pięknie napisane- powtórzę za @Marlett

jak widzę drobinki kurzu na strumieniu słońca od okna do podłogi, to nie mogę się oprzeć, walczę z nimi :))))

pozdrawiam

Podobasiemocno, ale jakoś dziwi mnie ten wyśrodkowany tekst w Twoich wierszach,

przy każdej lekturze :)

Pozdrawiam :)

Też nie lubię wyśrodkowań, a nawet więcej niż nie lubię, nie rozumiem dlaczego niektórzy tak zapisują? Tekst świetny, a zapis „do bani”

(wybacz @Dark_Apostle_ )