Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Z tych cierni...


Kwak10

Rekomendowane odpowiedzi

Moja głowa zapełniona tysiącami zmartwień.

Tak jakby szczęście ktoś odebrał 

i nie chciał go oddać...

Myśli chcą unicestwień.

Nie chcą już się tyle przejmować 

i jak co dnia 

na same dno upadać...

Życie chce nowych postanowień 

Chce sobie wszytko 

dobrze poukładać...

Wkońcu mówisz: „Pora wstawać”

Lecz powracają tysiące tych...burzliwych wspomnień.

Już nie możesz tak dalej uciekać 

Od samego siebie 

Już nie możesz.

Pamiętasz gdy byłeś w niebie ? 

Teraz ciężko jest Ci się podnieść 

Bo upadłeś 

Teraz ciężko jest Ci się zakochać 

Bo cały komuś...

 dawniej się oddałeś 

Teraz ciężko jest Ci zrozumiec 

Że życie jest syntezą bieli-czerni

Nie przejmuj się i idź dalej

Przed tobą długa droga uszyta z tych cierni.

Nie przejmuj się...z tych cierni.

 

Kwak Piotr 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witaj, Piotrze. Smutny wiersz. Ciernie... kolce, kłują i serce, i duszę, i ciało. Miłość:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Co jeszcze ważnego dla mnie? 

 

Powtórzenie, jak najbardziej na miejscu. 

 

Mam tylko jedno:

Powinno być chyba "w końcu", ale to drobiazg.    :))) Powodzenia J. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...