u podnóża maja

         u podnóża maja

wiosennie

bezsennie

za oknem zawsze ten sam kos

i akacjowy szelest

brzask jeszcze w uśpieniu

kłąb wspomnień przyfrunął  

mimo rolet spuszczonych

— hen na linii widnokręgu

skrawek słońca i fale

coraz bardziej natarczywe

poduszka tłamszona

raz tu

raz tam

od wielu dni susza

u niej odwrotnie

rabaty jeszcze w pąkach 

ona już w rozkwicie  

i ten zapach

serce i bije

i wali

— w przeszłość

niech się pokaja

— albo i nie

ale niech wróci

z pomyłki   

26.04.2018

Wiktor Mazurkiewicz

"z pomyłki"

tu jest klucz - niech wróci bo miało być inaczej? Jak zwykle u Ciebie - subtelne i plastyczne. 

bb

Wiktorze, słowa "niech" - bardzo rozpaczliwe, tu u Ciebie. Nie gniewaj się, tak odebrałam. 

"Gdzieś za gra­nicą bólu znaj­du­je się spokój... "    Justyna. 

Witaj Wiktorze - podoba mi się -  dużo w nim  prawdziwości  która mi pasuje.

Bella_Beta

nie wiem, czy w tym tkwi klucz. Peelka to wie, a ona i ja, to dwie różne postaci :)

Dziękuję.

Justyna Adamczewska

W tym tekście nie ma mnie;  

tu tylko fikcja oparta na bujnej wyobraźni + odrobina życia, z obserwacji .

I gniewać się? Pisząc wiersze można przeżywać raczej miłe chwile.

Bardzo Ci dziękuję.

Waldemarze,

i to jest TO :)

Podziękowanie i pozdrowieństwa.

czekanie kochanki lub żony... fajne tak to jakoś odebrałem  

Będę bardziej uważna podczas odbioru Twoich wierszy. Wybacz, ze taka gapa ze mnie i nieporadny czytelnik. 

Rozkwit wiosny pobudza nasze zmysły, chce się żyć po długiej zimie bez promieni słonecznych.

Maj to pełnia wiosny, cudownych kolorów i zapachów, prawdziwy raj :)

serce i bije

i wali

PozdrawiaM.

Czasami tak trudno oddzielić swoje i natchnione. Filtrując słowa przez Twoją Wiktorze historię zobaczyłam wspomnienia. Zdarzają mi się teksty w 1os. zupełnie nie o mnie - a potem komentarze czytelników w konsternacji. 

Jeśli ten filtr zrzucę - może być tęsknota ale nadal nie wiem jakie znaczenie niesie "z pomyłki". To wyraz niezgody. 

Pozdrawiam ciepło, 

bb

Marlett

i właśnie na kanwie powyższego, powstała ta inscenizacja.

Dziękuję Ci i pozdrawiam.

Justyna Adamczewska

Bella_Beti

Dziewczyny,

nie ciągnijcie mnie za język, bo i tak nic więcej nie dopowiem:)

Wiersz to wiersz, dobrze wiecie, im więcej interpretacji, tym lepiej dla wiersza.

A zaraz muszę dopisać w wierszu "się" przy - spieniony urok zapomnienia.

Jeszcze raz dziękuję za Wasze wpisy.

:)

Marcin Krzysica

i to jest męskie spojrzenie na otaczającą kobiecość:)

I tak trzymać!

Dziękuję Marcinie,

pozdrowienia.

to napiszę kolejny tekst: czekając na kochanka. trochę szkoda, że nie umiem tak ładnie jak Ty. ale może on nie przyjdzie to i nie przeczyta. 

Wiktorze, nikt Cie nie ciągnie za język, przynajmniej ja. :)) Justyna. 

Witaj. Ja to już pogubiona, Egzegeto, w Twej przewrotności, nigdy nie obstanę w pewności, czy to o wiośnie piszesz czy zaszyfrowałeś znów erotyk - bo przy tym, z wahaniem, wpierw obstawiałam;) Bo gdy piszesz o spienionych falach... ;)

Pozdrawiam

Przesympatyczna Luule,

jak widzisz mój wachlarz tematyczny szeroki,

ale czy jestem przewrotny? :)

A może u mnie niepokorna wyobraźnia?

.... aktualnie na sztaludze mam obraz

z trumienno-cmentarnym szkicem.

Dziękuję Ci

i pozdrawiam.

PS. A spienionych fal żadnych tu nie widzę,

chyba, że domalowałaś je mentalnie:) 

PS.2. Też nie grzeszysz brakiem wyobraźni :)

No tak, spienione nie są, ale to zatracanie się - spienienie widać mi domalowalo:)

A przewrotność w znaczeniu: 'przenośnie: bycie zaskakującym, zwodniczym', więc co do Twojego pisania wierszy, wg mnie, pasuje :D 

Co do sztalugi... rozumiem. Ale może jeszcze pędzle i płótna zaznają kolorów, pejzaży, prześwitów promieni zza pni czy koron leśnych drzew:) pozdrawiam (bez pomysłu na przymiotnik) Wiktorze :)

Może to taka pomyłka że, ojej ja wcale nie chcę spać poduszka sucha za oknem wiosna czas by żyć.