Trzy po trzy

lubię czytać napisany porządek liter
gdzie określone miejsce ma przecinek 
z premedytacją stawiany kropek
równe rzędy wersów i sam wiersz
niby o niczym a tak pięknie leci

wyłuskuje gdzieś z głębi trzewi
spod kory mózgowej
zatęchły zapach speluny
ogród różany lub dotyk ukochanej

raz złapać w sidła i odlew znaleźć na papierze
tymczasem znów koślawo kursywą kreślę
trzy po trzy że jestem i wierzę
by odgonić samotność 

 w sidła

A to drugie to jak ja. ??

Lubię wiersze o niczym ale ciężko mi je pisać. Ściskam ciepło, bb

Dziękuję już poprawiam

kropka - to rodzaj żeński, Wię „stawiana kropka” albo „stawianych kropek”

:)

Ale jeszcze można przygarnąć kropka i z tego może być kropek :)

O, nie pomyślałam, skupiłam się na wierszu, a tam jest o stawianiu kropka, a nie o przygarnianiu :)

Obrazy... powstają w głowie. Zależą od nastroju czytającego, od poziomu percepcji, od   

wielu innych rzeczy. Jesteśmy tutaj w jednym egregorze, zasilamy się wzajemnie, bo energia idzie za uwagą. :))

Pozdr

Z premedytacją stawiany kropek :D

znałam raz pewnego chłopka,

który chciał przygarnąć kropek

zanim przygarnął, to go postawił,

później żałował, że się zabawił

:)))

Myślę, że pisanie o niczym to swego rodzaju sztuka. Niełatwo jest tak lać wodę w wierszach. Jeśli o mnie chodzi, to podziwiam i "zazdraszczam", ja pisać o niczym nie umiem (raz jeden mi się udało; drugi próbowałam i popadłam w głębszą filozofię). Nie wiem, dlaczego ten wiersz jest w warsztacie. Moim zdaniem spokojnie mógłby być sobie w wierszach gotowych.

Powyższy wiersz ma bardzo wyraźny przekaz i nie jest o niczym!

Myślę, że powinien być w gotowych, tak ..... tak uważam.

pozdrawiam :)

Uważaj :)

milego dnia :)

Na co? :)

Bo się jeszcze ziści

Kiedy odgania się samotność nawet kropek jest fajny :))

PozdrawiaM.

Dziękuję też tak uważam: )

jest ciekawie i naprawdę fajnie się czyta,

lekko napisane, nic nie denerwuje.

Nie zgadzam się tylko, że jest o niczym. :)

Pozdrawiam.

Dziękuję Janku :)