- z oddechem wiosny -

~~~~~

(...) pójdziemy wraz z majem rozkwitać wśród słońca

gdzie oczy poniosą a i serce wskaże

łamiąc wiele sprzeczności co staną przed nami

by gonić ponownie miłosne miraże

bez nich cóż znaczyć może zbyt szara codzienność

wikłająca nas w smutki i zmartwień bez liku

składane dość pochopnie na życia ołtarze

a w zamian zyskując męczącą bezsenność

wzmocnij w nas nadzieję rozświetlając mroki

wiosennym uśmiechem tkanym blaskiem słońca

ładując w serca nasze tchnienie sił radosnych

budujących chęć życia do samego końca (...)

~~~

.

Wiodok piękny, alejka w sam raz na wiosenny spacer,

zwrot witaj nam wiosenko nie leży mi w tak lirycznym wierszu, 

pozdrawiam :))

dzięki za odwiedziny i komentarz

...

- zmieniłem na "przybądź nam wiosenko" - lecz to chyba niewiele zmieniło ...

Myślę, że o to wiosenko chodzi. 

Zapewne celowo użyłeś zdrobnienia w zupełnie innym celu ale  dla mnie jest odrobinę protekcjonalne.

myślę, że napisałabym :

witaj nam Wiosno i rozświetlaj mroki.

Zapewne  o tym Mary też myślała pisząc "nie leży mi w tak lirycznym wierszu"  :)

Jeszcze pomyśl,

bardziej mi chodzi o słowo wiosenko, to tak infantylnie, ale to tylko moje zdanie.

:)

- a co powiecie miłe panie na taki oto tekst ostatniej strofy?

...

rozbudź nas promieniście rozświetlając mroki

samym wiosny uśmiechem tkanym blaskiem słońca

ładując w serca nasze tchnienie sił radosnych

budujących chęć życia do samego końca 

Jestem za... 

ładując w serca nasze tchnienie sił radosnych

chociaż  tutaj trochę mi zazgrzytało to  - ładując :)

A  jeśli już ładując to może :

ładując nasze serca tchnieniem sił radosnych 

albo 

pompując w nasze serca tchnienie sił radosnych 

albo

wzmacniając nasze serca tchnieniem sił radosnych 

albo jakoś inaczej byle nie  ładując jak działo ;)

...

Tylko że ... ja teraz nie wiem, co zrobić - zmienić ten tekst i co? Wtedy Wasze - słuszne przecież uwagi - nie będą miały sensu. Czy też dodać go pod spodem z adnotacją powodu zmiany?

pompując też nieładnie (co to, pompka do roweru?)

- najbardziej "mi pasi" - wzmacniając - ale jeszcze pomyślę ... bo to "ładując" jakoś mi jest bliskie - jedziemy przecież na urlop "naładować" się energią do dalszej pracy

Mnie chodziło tylko o zdrobnienie  - wiosenko. Wydaje mi się że wiosno byłoby bardziej na miejscu :)

To ładowanie zauważyłam nieco  później.  A zgrzyta mi bo zwrot za bardzo  potoczny.

Oprócz ładowania działa kojarzy się z załadunkiem towarów na ciężarówkę na przykład, z podładowaniem, naładowaniem  energii i owszem ale  to nadal nie pasuje mi do tego wiersza, tylko tyle :)

Możesz przecież  zostawić tak jak jest, z tym, że optuję za drugą wersją zakończenia. 

... a toś mi zabiła klina - teraz już całkiem "zgłupłem"

Nie żartuj :)

(...) pójdziemy wraz z majem rozkwitać wśród słońca

gdzie oczy poniosą a i serce wskaże

łamiąc wiele sprzeczności co staną przed nami

by gonić ponownie miłosne miraże

bez nich cóż znaczyć może zbyt szara codzienność

wikłająca nas w smutki i zmartwień bez liku

składane dość pochopnie na życia ołtarze

a w zamian zyskując męczącą bezsenność

przybądź nam WIOSNO i rozświetlaj mroki

samym swoim uśmiechem tkanym blaskiem słońca

ładując w serca nasze tchnienie sił radosnych

budujących chęć życia do samego końca (...)

Przecież to żadna wielka zmiana -  lub tak:

poddaję się i ... na razie zostawiam wersję pierwotną

Nie powiedziałam, że jest zła a tylko że  wiosenka to zbyt mało poważnie, nie musisz się tym przejmować i jak by nie było  polubiłam :) 

a ja w tej chwili zamienię wiosenkę na ... "wzmocnij nas nadzieją" (tak mi przyszło do głowy)

Co w taki razie z drugim wersem, który opisuje jak by nie było wiosnę ?

przybądź nam nadziejo i rozświetlaj mroki

z wiosenym  uśmiechem tkanym blaskiem słońca 

 może tak ?

...

to mi się jakoś kłóci - przybądź nadzieją - zawsze mam nadzieję, że coś przybędzie (nadejdzie, zjawi się itp) ...

...

zmieniłem na - wzmocnij w nas nadzieję rozświetlając mroki

W takim razie zostaw jak jest, bo zepsujesz :)

już zmieniłem - sekundę przed Twoim komentarzem ...

No i zepsułeś ;)

Przeczytałam wiersz dwa razy, ten wers nie ma racji bytu w tej chwili.

Te wersy skierowane są do wiosny, tyle że wcześniej o niej nic nie ma w wierszu.  

I jeśli chcesz już zostawić 

wzmocnij w nas nadzieję rozświetlając mroki

to w drugim wersie powinieneś zawszeć kim  jest ten ktoś do kogo się zwracasz - wzmocnij w nas nadzieję...

wzmocnij w nas nadzieję rozświetlając mroki

wiosennym  uśmiechem tkanym blaskiem słońca

ładując w serca nasze tchnienie sił radosnych

budujących chęć życia do samego końca

Myślę, że teraz to ma sens choć głowy nie dam ;)