Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki
Wesprzyj Polski Portal Literacki i wyłącz reklamy

kwicher

Rekomendowane odpowiedzi

Sztormem targane moje życie

kontrolę nad nim tracę już o świcie

a nim noc przyjdzie do snu mnie zaprosić

muszę złe myśli z duszy mej wygonić

 

bo tylko serce mając jak śnieg czyste

bez strachu oddam się w ręce Orfea

by przez te chwile gdy jestem wszechmocny

być tylko sobą - bez maski istnienia

 

wtedy poznaję prawa świat tworzące

zgłębiam tajemnic krocie niezliczone

mędrcem i dzieckiem jestem w jednej chwili

klejnoty cnoty zdobią moje skronie

 

lecz gdy sen chłonie mnie bez oczyszczenia

najgłębsze kręgi piekieł są mym domem

i wtedy pragnę tylko zapomnienia

o tym kim jestem i jak marnie spłonę

 

a wkoło tańczy widmo bezsilności

i straszna ciemność co wszystko zakrywa

duszę pożera z serca krew wypija

głupota ludzka która nie przemija

Edytowane przez kwicher (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...
  • 5 tygodni później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...