o apatii

pytasz mnie jak odczuwam pustkę?

to jak borowanie zęba po antecedentnym 

poddaniu się zabiegu znieczulania

wiesz, że jesteś poddawana jakiejś czynności 

ale nie odczuwasz niczego

nie wstrzykuj mi więcej artykainy  

pustka na fotelu sadysty

ten dystans zmniejszany z każdą chwilą

pustka w oczekiwaniu na ból

bo ON nadchodzi

i wypełnia ją całą

coś w tym jest :)

A tu mi się podoba,

jest merytorycznie dopieszczone :)

Jedynie "artykainy" przeniosłabym do następnej linijki

i

tę frazę można by pozbawić aż tak literalnego, oczywistego sensu,

choć trzeba przyznać, że przez nią wiersz jest czytelny dla szerszej publiczności.

Oczywiście to co powyżej, to jedynie moje widzimisię :)

Pozdrawiam :)