Purpurowa Golgota

Historia znów zatoczyła koło. Zabrakło w niedzielę

Marketów, jak kiedyś Teleranka. W kościele

Siódmą godzinę tłum udręczonych klęczy

Zroszony cuchnącym potem. Z bólu jęczy

Dziecko, na szarej posadzce rośnie czerwona plama.

To nie stygmaty, lecz pękł odcisk z kolana...

Jeszcze taca, ogłoszenia, lista obecności,

I na organach Rokuch zarzępoli: Bądź mi litościw...

Ale kres ucisku nie nadszedł. Ludzie pijani słabością

Z pustego przystanku pełzną powoli do domu skrajnością

Pokrytej pyłem ulicy, po której ciągną pojazdy wojskowe.

Zemdlał starszy mężczyzna. Ratunek nie przyjdzie, gdyż komórkowe

Sieci co tydzień milkną na dobę. Obiadu nie będzie,

Bo gazu w ogóle nie ma, a prąd włączą wieczorem na orędzie

Prymasa i dziennik. Dziś młodzi klerycy złapali

Ostatnią prostytutkę. Wszyscy, co wbrew zakazowi pootwierali

Apteki, kawiarnie i kina za dywersję wobec ustroju

Srogą karę poniosą. W mozole, trudzie i znoju

Zbudują nitkę tramwaju z Helu do Łysej Polany.

Zmrok już zapada, otula zastygłe rany,

Chłodnym wiatru powiewem leczy wrzody i blizny.

Teraz odpowiedz szczerze: czy chciałeś właśnie takiej Ojczyzny...?

Ale kataklizm. I to nie jest komplement dla tego "wiersza". :/