Kroki

przywołują mnie kroki chodnika

w letni dzień wybiegły na jego spotkanie

bluzka była tania

samodzielnie uszyta

lecz cóż tam

młodość to się liczy

dziś jednak trochę żal

za mało było szans na dobre życie

za wiele złudzeń

codzienność z zapachem kapusty

co trzeci dzień

i krupniku co drugi

wyznaczała kierunki rozwoju

w końcu obrośli wszystkim niepotrzebnym

w wielkim trudzie zbieranym

wynik był jednak blady

ale powszechny

chleba naszego powszedniego...

można sięgać po więcej

ale w  ostatecznym rozrachunku

o co właściwie chodzi?

Witaj, oj trudny temat ukazuje Twój wiersz. Sytuacje wyciągnięte przed szereg są tu myślę dobrze dobrane.

No właśnie. Łatwo jest powiedzieć, że jak jest miłość, to i bieda może być, bo nic miłości nie zburzy. Tak, jeśli trafi się taka na dobre i złe, stała, wielka, ale i oboje będą potrafili w tym funkcjonować. Niestety problemy płynące z powodu pieniędzy - ich braku albo nadmiaru (!) i głównie tego jak sobie z tym ludzie radzą, mają duży wpływ na relacje. Ale... załóżmy, że mowa o związkach, gdzie ludzie po tych wielu latach po prostu ze sobą są, to nawet jak się poprawi ich status, oprócz tego, że jest im łatwiej, mają więcej opcji spędzania czasu, to czy to pomoże miłości? Nie. A jeśli ludzie są ze sobą po prostu szczęśliwi, to tak samo będą się uśmiechać do siebie na spacerze po lesie jak i w samolocie w drodze na Hawaje. Ale z kolei codziennie serwowany krupnik lub kapuśniak mogą nadwyrężyć...

Zależy jakie czasy. Czasy wojny czy lata 50te były czasem głodu i (z opowieści babci) bardzo skromnej kuchni - ale jakoś funkcjonowali w szacunku i uczuciach, bo tak miała duża część społeczeństwa. Kiedyś, tak myślę, ciężej było wybić się z jakiegoś poziomu życia, np. z biednego chłopa wskoczyć w buty bogatego prawnika - dzisiaj praktycznie każdy ma szansę przeskoczyć jakiś statusowy level, np. zostając rozchwytywanym youtuberem, wystarczy pomysł i fart, albo ciężka praca.

Tak, bardzo dobre te 3 ostatnie wersy. Myślę, że nie ma jednej odpowiedzi na to. Bo nasuwające się hasło 'miłość', np. po 20 latach wspólnego życia jest dla wielu tylko utopią. Po drugie każdy ma inne predyspozycje, potrzeby, a w połączeniu z drugą osobą daje to unikalny zestaw o setkach uwarunkowań. A jak się wspomni czas największego zakochania, to z rozrzewieniem pomyśli się nawet o dziurawych skarpetkach, braku wakacji itp itd. Wybacz, że się tak rozpisałam, ale nacisnęłaś we mnie jakiś guziczek:)

mam Ci wybaczyć taką oznakę aprobaty i szacunku? , bardzo dziękuję, zawsze cieszy czyjeś pochylenie się nad naszymi myślami , dyskusja , współuczestnictwo

pozdrawiam Kredens

Witam serdecznie - przeczytałem raz i nic ale po ponownym zatkało mnie -  to jest bardzo dobry wiersz.

Zawrócił moje dzieciństwo i młodzieńcze lata - tak było z tą kapustą i krupnikiem ale nie było wyjścia.

Ale za to byliśmy wolnymi od tego co dziś psuje życie - komóry fury laptopy itp.

A gdzie czas na miłość spacery uśmiechy - zgadzam się za mało nam oferowano tylko w imię czego...

                                                                                                                                                                                                  Udanego dnia ci życzę

Dziękuję za życzenie miłego dnia , mam nadzieję , że taki będzie czego i Tobie życzę. Myślę , ze ten świat , który minął nie był taki kryształowy , zawsze są odcienie szarośći a w życiu piękne są tylko chwile , jak śpiewał Rysiek Riedel

pozdrawiam Kredens

Dobry  wiersz jak magnes przyciąga wspomnienia, było tak inaczej wesoło i młodo:)

Pozdrawiam:)

ładne a ja dodam:

obrośli we wszystko niepotrzebne

zbierając życie w wielkim trudzie

mogli mieć więcej - to jest pewne

sens gdzieś zgubili zwykli ludzie

Pozdrawiam

Właśnie, dobre pytanie. O co chodzi w tej krzątaninie i zabiegach? Bo wynik jest zawsze ten sam. A im człowiek mniej nagromadzi, tym lżej mu po śmierci, kiedy nie cisną go zwały granitu postawione przez wdzięcznych spadkobierców.  Bardzo filozoficzny wiersz z pytaniem, na które nikt nie znalazł jeszcze odpowiedzi. Aż mnie sprowokowałaś do rzucenia tutaj wierszem nieco pokrewnym w temacie. Pozdrawiam.

Przeczytałem z przyjemnością.

Pozdrawiam serdecznie :)