Co stanie się ?

Co stanie się gdy czas

chłodną chustą zakryje twarz

pod matczynym całunem

przyjdzie spocząć nam

i resztki siły skradnie

której tak niewiele było

Co się stanie?

wzlecimy ku niebiosom

czy utuli nicość

i mgłą zapomnienia okryje

I aby fotografie na marmurze

dawać świadectwo będą,że

byliśmy i marzyliśmy

Jedno zdanie zaburzyło mi prządek:

umrzeć wcale nie jest łatwo i tak bywa. 

A myślałam że wystarczy zwiększyć prędkość 

przyciągania I zatrzymać w garści chwilę. 

Rozmawiałam o tym z ludźmi na końcówce 

- już się modlą by ich bóg do nieba zabrał.

Wysłuchałam tych co jeszcze liczą chwile, 

mówią: śmierć to wcale nie jest prosta sprawa. 

Instynkt życia jak ten oddech popod wodą 

podświadomie walczy z głową o zwycięstwo,

nie masz siły ale dalej coś popycha.

Śmierć to złuda a nie wolność, może klęska.

Całkiem ładnie napisane. Brakuje mi jednak odpowiedzi. Stawiasz pytania ważne, ale w sumie dość oczywiste. Większość ludzi o to pyta. Poeta pyta ładniejszymi słowami, ale też próbuje dawać odpowiedzi. Kiedy sięgam po wiersz, to aby dowiedzieć się czegoś o życiu. Czasem autor pozornie nie odpowiada, ale tak układa słowa, że odbiorca niejako sam w sobie odnajduje odpowiedzi. Albo wychodzi z tego saloniku nazywanego poezją z nowym spojrzeniem, nową oceną. Wiersz wtedy jest jak lek, który ściąga zaćmę z oczu.

W moim odbiorze Ty tylko pytasz. To dobrze. Teraz poszukaj odpowiedzi. Gdzie? We własnej wrażliwości. W utworach innych autorów. To między innymi dlatego, aby dobrze pisać, trzeba czytać dobrą literaturę :)