...na Łączce lub wszędzie...

Guzik - medalik – orzełek – obrączka. Srebrna

bo biedny. Złotą i tak by mu kacap odciął z palcem

Jak sito czaszka bezzębna. Próżnia w oczodołach

przestrzelona kość. Potylica bądź skroń - ewentualnie

A tak w ogóle to miało go nigdy nie być. Więcej miał

nie (za)istnieć.  Przegryzać się z wapnem zmuszony

mimo że bliskie panie cień jego zaklinały jak ducha

swą niewieścią rozpaczą matki kochanki czy żony

Zagrały fanfary drgnęły świetlne trąbki

sfrunęły nad kościół wszelkie możliwe modły

zaseplenił senator minister zakaszlał -

gdy tymczasem gdzie indziej niesie się upiornie

błazeński rechot durniów chichot hien cmentarnych

elit wilcze wycie z wyszczerzonych paszczęk

21.03. - 6.04.2016

Lubię bo Jorik też chodzi mi po głowie

Patrzysz w oczy które już nie widzą
dłoń ciepła pewnie płyną słowa
radosny Jorik nic nie mówi słucha
wnet piana na ustach myśl szybsza niż mowa

Zapętla się w gniewie formuje równanie
buduje rujnuje lecz chwast pozostanie
a błazen w dłoni to w górę to w dół
aż wreszcie ląduje z wsciekłością  o bruk

Spłyneły rynsztokiem kawałeczki bieli
i pusty śmiech błazna przechodnie słyszeli

Befano, zatrważający wiersz. Jak to mawiano: "Zostaną po nas guziki". Lubo "guzki", "narośla"... bezzębie bezzębnie, bezblębnie błąkając się I wapno, i znikasz, lub w ogóle nie istniejesz. Błazen, elita jak zwykle nie ta. Pozdrawiam Justyna. 

To była moja odpowiedź na:

:(((

Befano, a mnie to skojarzenie i wszystko wyczesane....