Tutaj i tam

Mam kilka uwag, z którymi możesz się zgodzić lub nie, przesłałem je Tobie w wiadomości prywatnej.

A tematyka bliska mojemu sercu, bo ja usycham od kilku lat na brukach stolicy. Po kilkudziesięciu latach przemieszkanych pod Puszczą Kampinoską.

Pozdrawiam

O tak! Nigdy bym nie opuściła Warszawy. Kiedyś musiałam wyjechać do innego miasta, zmuszono mnie - i odchorowałam to. Poza tym robiłam wszystko, żeby tylko wyrzucono mnie stamtąd i odesłano z powrotem do mojego miasta. :)

Zupełnie tak samo jak ja. Tęsknię okrutnie do lasów, jezior, bagien, rzek, morza (naszego właśnie, dzikiego i spienionego, a nie tych południowych, ciepłych i lazurowych). Strasznie tęsknię, ciągle mi za mało włóczęgi po naszej cudnej ziemi.

Jestem rozerwana jak Ty, Joanno. :) Moje podeszwy są przyjaciółmi chodników warszawskich, a także żywej ziemi we wszelkich dzikich odludziach i uroczyskach, i piasków na plażach.

Żyję nadzieją, że już niedługo na emeryturze będę mogła ciepłe pół roku spędzać na wsi, a zimne pół roku w mieście (oraz być może trochę w górach, tudzież na zwiedzaniu innych miast). I że wtedy nastąpi wreszcie wytęskniona przez całe życie równowaga.

Równowaga w moich tęsknotach i rozdarciach. :)

Mój status życiowy, niejako obliguje mnie do niemal ustawicznych wspomnień, dlatego z przyjemnością czytam Twój obraz.

Tak obraz, bo widzę to kino zabite dechami, ten murek, to oczko wyschnięte , no a błękit nad dziką plażą......to tylko zazdrościć.

Sam domalowuję sobie rokitnik na wydmach, gdzieś daleko buczek mgłowy, którego już dziś nie uświadczysz.

Cypel - Hel, Jastarnia..?

Inne też są cyple i cypelki :)

A skoro widzę taki obraz, to wiersz przez Ciebie napisany odbieram jako ekfrastyczny :)

Ładny.

PS. Szarobury - wnoszę - ma jakieś uwagi, ale po dżentelmeńsku gdzieś dyskretnie je zanosi:)

Ja, osobiście uwag nie mam, ale napiszę Tobie, jak ten wiersz czytam:

Tytuł - Tu i tam

drugiego "ale" nie czytam

 wersy:

ale w drugiej serca części

szumią krwi fale, tętniąc

czytam -

w drugiej części serca

szumią fale krwi tętniąc

Wiersz bez interpunkcji, a jednak 2 przecinki się zawieruszyły,

bo myślnik i pytajnik, niechby sobie zostały.

Pozdrawiam

Hej Joanno! Toś Ty nie rodowita zgierzanka? Jakie zatem miasto za egzegetą jest Twoim rodzinnym? 

A tak czułam, że zaczepisz o te przestawne, bo wiem, że mówisz, że w białym nie wypada. Ja chyba mam trochę takie zboczenie, ale może i coś pozmieniam. Toś taka choinka w doniczce? 

No to mamy podobnie. Mi się marzy drewniany domek, ale nie mogłabym chyba mieszkać daleko od miasta. A ten beton z kolei przytłacza. Ale blok to wygoda, nie ma co, ale i ograniczenie. Wszystko ma swoje zady i walety. Ps. a plany masz ciekawe, oby udało Ci się wg nich emerytować:)

Dziękuję za miłe słowa i cieszę się, że udało się tak ożywić wspomnienie, że sprawiło być może i przyjemność. 

Z rad chyba skorzystam, bo wygładzają wiersz. 

Cypelek cypelków - Hel:) 

Dzikiej plaży już nie ma, ale ponad 30 lat temu była dzikuska, znam z opowieści, ale raczej nie była otoczona jakimś nieziemskim krajobrazem. Za moich czasów już obsypana tymi betonowymi trójkątami. No ale chadzali tam, chadzali:) A to wspomnienie z końca wiersza, to nie mojej miłości, ale tej, co mnie sprowadziła na ten świat. Bo mnie przyszło jednak żyć w centrum Pl, a Hel to wakacje z ojcem w dzieciństwie. Więc @Czarek Płatak, rodowitą jestem Zgr, ale pół krwi znad morza:) pozdrawiam

@JoannaDark (Luule)

A, a, a już myślałem, że mnie coś minęło :)) Przepraszam, że podejrzewałem Cię o brak naszych kolorowych, zgierskich korzeni ;) 

Mnie się całe życie marzył domek ze spadzistym dachem na wsi, w ogródku. A teraz nagle od ponad dwóch lat mamy taki domeczek! Na dole murowany i bielony, stryszek drewniany, wokół mały ogródek z pięknymi świerkami - mieszkamy prawie w lesie (przy samej granicy lasu, w świerkach) nad wielkim mazurskim jeziorem. Dlatego moje marzenia nareszcie stały się całkiem realne. :)

Oby tylko starczyło pieniędzy na wszystko, no i zdrowia, i życia.

Tobie też życzę pięknego, wymarzonego domku drewnianego. (Można całkiem niedrogo trafić naprawdę ciekawe oferty domków do remontu, zdarzają się wymarzone okazje, tylko trzeba na nie polować). :)

baaaardzo mi się podoba pierwsza strofa, ale tak, że jak nie wiem co,

z przeniesionym "być" do czwartego wersu.

I gdyby w tym rytmie pojechać dale... j  ;))

Ładny, naprawdę bardzo ładny wiersz z ogromniastym plusem za miejscowy patriotyzm :))

serdecznie pozdrawiam.

A dziękuję, niezmiernie mnie cieszy, że aż taaak:D

Ładny wiersz podszyty tęsknotą, tego szkoda i tamtego żal, okraszasz marzenia barwą wspomnień, ciepłe pejzaże.

Pozdrawiam:))

Ciepło, nostalgicznie, podoba mi się.

Warto odrobinę dopracować.

Pozdrawiam :)

Dziękuję, również pozdrawiam:)

Dzięki, jeszcze podłubię, ale już niewiele tu chyba wykrzesam zmian. pozdrawiam

Tytuł pięknie współgra z treścią, a w tej, ważne dla peelki wspomnienia...

Podszepty gości, czy konkretne propozycje małych zmian, ogólnie, lekkie dopracowanie wyjdą na lepsze całości.

Mnie troszkę drapały inwersje, czy na pewno konieczne.?

Pozdrawiam.

Witam. Tak, inwersje będą pozmieniane, ale nie wiem jeszcze, czy wszystkie. Być może niestety mam taki nawyk, to chyba jakiś wieczorny patos tak rozstawia słowa :) dziękuję za komentarz

Niewątpliwie istotną kwestią jest konsekwencja interpunkcji, ale to już poruszono. Inwersje. 

Myślę że szkoda wiersza i warto byłoby trochę doszlifować wersy.