Jan Stanisław Kiczor

Poznałem osobiście.

Wspaniały, miły i pogodny człowiek -  doskonale wiersze.

Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie a Światłość Wiekuista niechaj Mu świeci.

Tylko tyle mogłam zrobić :(

dzięki :(

Jakim wspaniałym wierszem pożegnałaś, befano tego Pana. Ja nie znałam Go, Przed chwilą przeczytałam parę Jego wierszy. Odszedł , a one zostały. Justyna. 

Ładnie ubrałaś pamięć o Nim.

Również na pisarze.pl B. Wrocławski wstawił wspomnienie.

Pozdrawiam

Szkoda że z takiego powodu, ale pogodnie i bez zadęcia, z wyczuciem. 

                     Pozdrawiam  

Odszedł, pozostawił ślad, zapisał się na stałe w poezji i w pamięci.

Ładnie to przekazałaś przelewając w strofy i uwieńczając w pamięci.

Pozdrawiam.

Jakiego "powodu"? 

Bardzo smutna wiadomość Befano. Znałem Jana z kilku portali, a przede wszystkim z "ogrodów ciszy". Miałem też okazję poznać go osobiście kilka lat temu w Wieliczce k.Krakowa. Bardzo miły, życzliwy człowiek, szkoda ,że tacy zbyt wcześnie odchodzą.

Lubię i cenię jego wiersze.

Bardzo ładnie o Nim napisałaś:)

Pozdrawiam 

AD (kiedyś Dante)

Razem wtedy poznaliśmy się, Andrzeju :-) Bo Befana to również "ogrodowa pani" Lidia :-) dla której JSK przyjechał specjalnie. żeby wygłosić prelekcję na temat literatury internetowej w wielickiej bibliotece. Przyfastrygował pociągiem, po czym udał się na postój taksówek i poprosił o kurs na ulicę Żwirki i Wigury. Taksówkarz zapytał, co tam się mieści, JSK odpowiedział, iż biblioteka. Taksówkarz popukał (się ) po głowie, mówiąc że od pociągu to niemal rzut beretem.

Niestety, JSK gadał do Ciebie i do mnie, ponieważ "publiczność" z prowadzonych przez pana Piotra K. tzw. warsztatów poetyckich w ogóle - z wyjątkiem jednej pani - nie przyszła. A i sama pani się zwinęła, w związku z tym JSK zaprosił nas na kawę, ale w takie miejsce, gdzie mógłby sobie zapalić ;) Pojechaliśmy Twoim samochodem do Ogrodu Żupnego. Oczywiście JSK wyciągnął zaraz marlborowe fajki. Myśmy wrzeszczeli, ale On kazał nam się odczepić od "biednego człowieka" :-)))

Serdecznie :))) 

Przyznam, że przypuszczałem, że mogłaś to być Ty, Befano, stąd dopisek "kiedyś Dante".

Cieszy mnie to, choć byłoby znacznie milej, gdybym się tego dowiedział nie przy tak smutnej wiadomości.

Pozdrawiam serdecznie  :)

AD

:-)