Moja Instalacja ___ performans ____

........

.............

.................

rZECZESZ, że cIEBIE, sROGA, nie mIŁUJĘ,
Kiedy dla Ciebie sam z sobą wojuję?
o tOBIE MYŚLĘ, GDY ZAPOMNĘ ŚWIATŁA,
Dla Ciebie w swego zmieniłem się kata.
kTO cIĘ niecierpi, nie MA mej PRZYjaŹNi;
Czyż wzgląd okażę, którym jesteś gniewną?
A gdy mną gardzisz, czyż nie mszczę się raźniej,
Na sobie samym, mą żałością rzewną?
Jakież tak w sobie sam cenię zasługi,
Bym ich nie oddał na Twoje usługi?
wSZYSTkiE ME dobRO słaWI tWoJe braKI,
Posłusznie czeka na Twych oczu znaki.
 Nienawidź, miła; wiem, co myśl Twa toczy:
 Kochasz widzących, ja mam ślepe oczy.

..............................................................................

...........................................................................................

.......................................................................................................

Wiersz stylizowany (chyba umyślnie?) na styl XVIII-wieczny, może początek wieku XIX. Odbieram go jako zabawę słowem, jako wprawkę, etiudę literacką. Nawet udaną, gdyby nie to, że psują mi czytanie te wielkie litery w środku wyrazów - nie wiem, po co one tam się pojawiają.

o to samo miałem zapytać 

Wybaczcie moi Drodzy,

lecz chyba coś szwankuje mi w klawiaturze,

chyba będę musiał ją oddać do magika,

co zna się na pisaniu liter małych i dużych.

Ale z drugiej patrząc strony, to jak w tytule:

"Moja Instalacja ___  performans ____"

Dziękuję i pozdrawiam.

przeszła mi przez myśl kwestia performansu, jak się okazuje nieco przypadkowego. Wydaje mi się jednak, że po prostu wizualnie było by przyjemniej te wersy czytać gdyby tak nie skakały te literki. Z pozdrowieniem :] 

Popieram.

Prawdziwy z Ciebie  Skakespeare , a te literki to tak dla odwrócenia uwagi jak mniemam :)

CXLIX.

Rzeczesz, że Ciebie, sroga, nie miłuję,
Kiedy dla Ciebie sam z sobą wojuję?
O Tobie myślę, gdy zapomnę świata,
Dla Ciebie w swego zmieniłem się kata.
Kto Cię niecierpi, nie ma mej przyjaźni;
Czyż wzgląd okażę, którym jesteś gniewną?
A gdy mną gardzisz, czyż nie mszczę się raźniej,
Na sobie samym, mą żałością rzewną?
Jakież tak w sobie sam cenię zasługi,
Bym ich nie oddał na Twoje usługi?
Wszystkie me dobro sławi Twoje braki,
Posłusznie czeka na Twych oczu znaki.
 Nienawidź, miła; wiem, co myśl Twa toczy:
 Kochasz widzących, ja mam ślepe oczy.

Witam.

Jak w tytule  "performans",

byłem ciekaw czy ktoś odnajdzie w tym  performans Shakespeara,

BRAWO i pozdrawiam.

Nie wypada mi nic innego jak uwierzyć  ;)

Dziękuję  i odpozdrawaim ciepło :)

Owszem, kojarzyło mi się to z sonetami Szekspira, ale nie chciałam tego pisać, żeby nie urazić Autora. :)

Natomiast nie skojarzyłam z konkretnym sonetem. Nie sprawdzałam.

Witam.

Shakespeare rzeczywiście jest autorem tekstu i myślę, że by się nie obraził, zwłaszcza gdy temat podejmuje tak sympatyczna Osoba.

w performans wielcy artyści używali do swej prezentacji dzieła innych autorów, a nawet Biblię,

dlatego ja skromny, też za ich przykładem wykorzystałem Wielkiego Mistrza Pióra tekst.

Dziękuję za wzięcie udziału w zabawie.

Pozdrawiam.